Psalmi - 39

¹ Magistro chori, Idithun. Psalmus. David.
²Dixi: “ Custodiam vias meas,ut non delinquam in lingua mea;ponam ori meo custodiam,donec consistit peccator adversum me ”.
³Tacens obmutui et silui absque ullo bono,et dolor meus renovatus est.
⁴Concaluit cor meum intra me,et in meditatione mea exarsit ignis.
⁵Locutus sum in lingua mea:“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;et numerum dierum meorum quis est,ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
⁶Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
⁷Etenim ut imago pertransit homo.Etenim vanitas est et concitatur;thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
⁸Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?Spes mea apud te est.
⁹Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,opprobrium insipienti ne ponas me.
¹⁰Obmutui et non aperiam os meum,quoniam tu fecisti.
¹¹Amove a me plagas tuas:ab ictu manus tuae ego defeci.
¹²In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.Etenim vanitas omnis homo.
¹³Exaudi orationem meam, Domine,et clamorem meum auribus percipe.Ad lacrimas meas ne obsurdescas,quoniam advena ego sum apud te,peregrinus sicut omnes patres mei.
¹⁴Avertere a me, ut refrigerer,priusquam abeam et non sim amplius.