Salmi 119
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 ALLELUIA. ALEPH. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. | 1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה |
2 Beati, qui servant testimonia eius, in toto corde exquirunt eum. | 2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ |
3 Non enim operati sunt iniquitatem, in viis eius ambulaverunt. | 3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ |
4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. | 4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד |
5 Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas! | 5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ |
6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. | 6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ |
7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici iudicia iustitiae tuae. | 7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ |
8 Iustificationes tuas custodiam, non me derelinquas usquequaque. | 8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד |
9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? In custodiendo sermones tuos. | 9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ |
10 In toto corde meo exquisivi te; ne errare me facias a praeceptis tuis. | 10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ |
11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. | 11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ |
12 Benedictus es, Domine; doce me iustificationes tuas. | 12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ |
13 In labiis meis numeravi omnia iudicia oris tui. | 13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ |
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis. | 14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון |
15 In mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas. | 15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ |
16 In iustificationibus tuis delectabor, non obliviscar sermonem tuum. | 16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ |
17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam et custodiam sermonem tuum. | 17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ |
18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. | 18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ |
19 Incola ego sum in terra, non abscondas a me praecepta tua. | 19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ |
20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua in omni tempore. | 20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת |
21 Increpasti superbos; maledicti, qui errant a praeceptis tuis. | 21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ |
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua servavi. | 22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי |
23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, servus tamen tuus exercetur in iustificationibus tuis. | 23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ |
24 Nam et testimonia tua delectatio mea, et consilium meum iustificationes tuae. | 24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי |
25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; vivifica me secundum verbum tuum. | 25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ |
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me iustificationes tuas. | 26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ |
27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, et exercebor in mirabilibus tuis. | 27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ |
28 Lacrimata est anima mea prae maerore; erige me secundum verbum tuum. | 28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ |
29 Viam mendacii averte a me et legem tuam da mihi benigne. | 29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי |
30 Viam veritatis elegi, iudicia tua proposui mihi. | 30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי |
31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere. | 31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי |
32 Viam mandatorum tuorum curram, quia dilatasti cor meum. | 32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי |
33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, et servabo eam semper. | 33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב |
34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam et custodiam illam in toto corde meo. | 34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב |
35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, quia ipsam volui. | 35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי |
36 Inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam. | 36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע |
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me. | 37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי |
38 Suscita servo tuo eloquium tuum, quod est ad timorem tuum. | 38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ |
39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, quia iudicia tua iucunda. | 39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים |
40 Ecce concupivi mandata tua; in iustitia tua vivifica me. | 40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי |
41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. | 41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ |
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. | 42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ |
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in iudiciis tuis supersperavi. | 43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי |
44 Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi. | 44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד |
45 Et ambulabo in latitudine, quia mandata tua exquisivi. | 45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי |
46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum et non confundar. | 46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ |
47 Et delectabor in praeceptis tuis, quae dilexi. | 47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי |
48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; et exercebor in iustificationibus tuis. - | 48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ |
49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. | 49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי |
50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, quia eloquium tuum vivificavit me. | 50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי |
51 Superbi deriserunt me vehementer; a lege autem tua non declinavi. | 51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי |
52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, et consolatus sum. | 52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם |
53 Indignatio tenuit me propter peccatores derelinquentes legem tuam. | 53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ |
54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae in loco peregrinationis meae. | 54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי |
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodiam legem tuam. | 55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ |
56 Hoc factum est mihi, quia mandata tua servavi. | 56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי |
57 HETH. Portio mea Dominus: dixi custodire verba tua. | 57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ |
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum. | 58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ |
59 Cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua. | 59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ |
60 Festinavi et non sum moratus, ut custodiam praecepta tua. | 60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ |
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus. | 61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustitiae tuae. | 62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ |
63 Particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua. | 63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ |
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; iustificationes tuas doce me. | 64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי |
65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum. | 65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ |
66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, quia praeceptis tuis credidi. | 66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי |
67 Priusquam humiliarer ego erravi; nunc autem eloquium tuum custodiam. | 67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי |
68 Bonus es tu et benefaciens, doce me iustificationes tuas. | 68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ |
69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, ego autem in toto corde meo servabo mandata tua. | 69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ |
70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, ego vero in lege tua delectatus sum. | 70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי |
71 Bonum mihi quia humiliatus sum, ut discam iustificationes tuas. | 71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ |
72 Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. | 72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף |
73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; da mihi intellectum, et discam praecepta tua. | 73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ |
74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, quia in verba tua supersperavi. | 74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי |
75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, et in veritate humiliasti me. | 75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי |
76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo. | 76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ |
77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, quia lex tua delectatio mea est. | 77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי |
78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, ego autem exercebor in mandatis tuis. | 78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ |
79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua. | 79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ |
80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar. | 80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ |
81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi. | 81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי |
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: “ Quando consolaberis me? ”. | 82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי |
83 Quia factus sum sicut uter in fumo; iustificationes tuas non sum oblitus. | 83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |
84 Quot sunt dies servi tui? Quando facies de persequentibus me iudicium? | 84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט |
85 Foderunt mihi foveas superbi, qui non sunt secundum legem tuam. | 85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ |
86 Omnia praecepta tua veritas; dolose persecuti sunt me; adiuva me. | 86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי |
87 Paulo minus consummaverunt me in terra, ego autem non dereliqui mandata tua. | 87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ |
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui. - | 88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ |
89 LAMED. In aeternum, Domine, verbum tuum constitutum est in caelo. | 89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם |
90 In generationem et generationem veritas tua; firmasti terram, et permanet. | 90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד |
91 Secundum iudicia tua permanent hodie, quoniam omnia serviunt tibi. | 91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ |
92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, tunc forte periissem in humilia tione mea. | 92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי |
93 In aeternum non obliviscar man data tua, quia in ipsis vivificasti me. | 93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי |
94 Tuus sum ego: salvum me fac, quoniam mandata tua exqui sivi. | 94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי |
95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; testimonia tua intellexi. | 95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן |
96 Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. | 96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד |
97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; tota die meditatio mea est. | 97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי |
98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, quia in aeternum mihi est. | 98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי |
99 Super omnes docentes me prudens factus sum, quia testimonia tua meditatio mea est. | 99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי |
100 Super senes intellexi, quia mandata tua servavi. | 100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי |
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua. | 101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ |
102 A iudiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi. | 102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי |
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo. | 103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי |
104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam mendacii. | 104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר |
105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis. | 105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי |
106 Iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae. | 106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ |
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum. | 107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ |
108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, et iudicia tua doce me. | 108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי |
109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus. | 109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi. | 110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי |
111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, quia exsultatio cordis mei sunt. | 111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה |
112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. | 112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב |
113 SAMECH. Duplices corde odio habui et legem tuam dilexi. | 113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי |
114 Tegmen et scutum meum es tu, et in verbum tuum supersperavi. | 114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי |
115 Declinate a me, maligni, et servabo praecepta Dei mei. | 115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי |
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; et non confundas me ab exspectatione mea. | 116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי |
117 Sustenta me, et salvus ero et delectabor in iustificationibus tuis semper. | 117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד |
118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, quia mendacium cogitatio eorum. | 118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם |
119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; ideo dilexi testimonia tua. | 119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ |
120 Horruit a timore tuo caro mea; a iudiciis enim tuis timui. | 120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי |
121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; non tradas me calumniantibus me. | 121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי |
122 Sponde pro servo tuo in bonum; non calumnientur me superbi. | 122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים |
123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui et eloquii iustitiae tuae. | 123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ |
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me. | 124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי |
125 Servus tuus sum ego; da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. | 125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ |
126 Tempus faciendi Domino; dissipaverunt legem tuam. | 126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ |
127 Ideo dilexi praecepta tua super aurum et obryzum. | 127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז |
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, omnem viam mendacii odio habui. - | 128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי |
129 PHE. Mirabilia testimonia tua, ideo servavit ea anima mea. | 129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי |
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat et intellectum dat parvulis. | 130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים |
131 Os meum aperui et attraxi spiritum, quia praecepta tua desiderabam. | 131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי |
132 Convertere in me et miserere mei secundum iudicium tuum cum diligentibus nomen tuum. | 132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ |
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis iniquitas. | 133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן |
134 Redime me a calumniis hominum, ut custodiam mandata tua. | 134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ |
135 Faciem tuam illumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas. | 135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ |
136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam. | 136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ |
137 SADE. Iustus es, Domine, et rectum iudicium tuum. | 137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ |
138 Mandasti in iustitia testimonia tua et in veritate nimis. | 138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד |
139 Consumpsit me zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei. | 139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי |
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud. | 140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ |
141 Adulescentulus sum ego et contemptus; mandata tua non sum oblitus. | 141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |
142 Iustitia tua iustitia in aeternum, et lex tua veritas. | 142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת |
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; praecepta tua delectatio mea est. | 143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי |
144 Iustitia testimonia tua in aeternum; intellectum da mihi, et vivam. | 144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה |
145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; iustificationes tuas servabo. | 145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה |
146 Clamavi ad te, salvum me fac, ut custodiam testimonia tua. | 146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ |
147 Praeveni diluculo et clamavi, in verba tua supersperavi. | 147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי |
148 Praevenerunt oculi mei vigilias, ut meditarer eloquia tua. | 148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ |
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, secundum iudicium tuum vivifica me. | 149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי |
150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, a lege autem tua longe facti sunt. | 150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ |
151 Prope es tu, Domine, et omnia praecepta tua veritas. | 151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת |
152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea. | 152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם |
153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus. | 153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |
154 Iudica causam meam et redime me; propter eloquium tuum vivifica me. | 154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי |
155 Longe a peccatoribus salus, quia iustificationes tuas non exquisierunt. | 155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ |
156 Misericordiae tuae multae, Domine; secundum iudicia tua vivifica me. | 156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי |
157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi. | 157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי |
158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, quia eloquia tua non custodierunt. | 158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ |
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; secundum misericordiam tuam vivifica me. | 159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי |
160 Principium verborum tuorum veritas, in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. | 160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ |
161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum. | 161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי |
162 Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa. | 162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב |
163 Mendacium odio habui et abominatus sum; legem autem tuam dilexi. | 163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי |
164 Septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae. | 164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ |
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. | 165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול |
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et praecepta tua feci. | 166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי |
167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexi ea vehementer. | 167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד |
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo. | 168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ |
169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; iuxta verbum tuum da mihi intellectum. | 169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי |
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum libera me. | 170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי |
171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas. | 171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ |
172 Cantet lingua mea eloquium tuum, quia omnia praecepta tua iustitia. | 172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק |
173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, quoniam mandata tua elegi. | 173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי |
174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua delectatio mea est. | 174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי |
175 Vivet anima mea et laudabit te, et iudicia tua adiuvabunt me. | 175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי |
176 Erravi sicut ovis, quae periit; quaere servum tuum, quia praecepta tua non sum oblitus. | 176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי |