Salmi 139

BIBBIA CEI 2008	GREEK BIBLE
1 Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.Signore, tu mi scruti e mi conosci,	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
2 tu conosci quando mi siedo e quando mi alzo,intendi da lontano i miei pensieri,	2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
3 osservi il mio cammino e il mio riposo,ti sono note tutte le mie vie.	3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
4 La mia parola non è ancora sulla linguaed ecco, Signore, già la conosci tutta.	4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
5 Alle spalle e di fronte mi circondie poni su di me la tua mano.	5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.
6 Meravigliosa per me la tua conoscenza,troppo alta, per me inaccessibile.	6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
7 Dove andare lontano dal tuo spirito?Dove fuggire dalla tua presenza?	7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
8 Se salgo in cielo, là tu sei;se scendo negli inferi, eccoti.	8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
9 Se prendo le ali dell’auroraper abitare all’estremità del mare,	9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
10 anche là mi guida la tua manoe mi afferra la tua destra.	10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
11 Se dico: «Almeno le tenebre mi avvolganoe la luce intorno a me sia notte»,	11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?
12 nemmeno le tenebre per te sono tenebree la notte è luminosa come il giorno;per te le tenebre sono come luce.	12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
13 Sei tu che hai formato i miei renie mi hai tessuto nel grembo di mia madre.	13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
14 Io ti rendo grazie:hai fatto di me una meraviglia stupenda;meravigliose sono le tue opere,le riconosce pienamente l’anima mia.	14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
15 Non ti erano nascoste le mie ossaquando venivo formato nel segreto,ricamato nelle profondità della terra.	15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
16 Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi;erano tutti scritti nel tuo libro i giorni che furono fissatiquando ancora non ne esisteva uno.	16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?
17 Quanto profondi per me i tuoi pensieri,quanto grande il loro numero, o Dio!	17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
18 Se volessi contarli, sono più della sabbia.Mi risveglio e sono ancora con te.	18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
19 Se tu, Dio, uccidessi i malvagi!Allontanatevi da me, uomini sanguinari!	19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.
20 Essi parlano contro di te con inganno,contro di te si alzano invano.	20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
21 Quanto odio, Signore, quelli che ti odiano!Quanto detesto quelli che si oppongono a te!	21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
22 Li odio con odio implacabile,li considero miei nemici.	22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.
23 Scrutami, o Dio, e conosci il mio cuore,provami e conosci i miei pensieri;	23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?
24 vedi se percorro una via di doloree guidami per una via di eternità.	24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.