Psalmi 90

¹ Precatio. Moysis viri Dei.
Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem.

² Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis,
a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.

³ Reducis hominem in pulverem;
et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.

⁴ Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna, quae praeteriit,
et custodia in nocte.

⁵ Auferes eos, somnium erunt:

⁶ mane sicut herba succrescens,
mane floret et crescit,
vespere decidit et arescit.

⁷ Quia defecimus in ira tua
et in furore tuo turbati sumus.

⁸ Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo,
occulta nostra in illuminatione vultus tui.

⁹ Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua,
consumpsimus ut suspirium annos nostros.

¹⁰ Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni
aut in valentibus octoginta anni,
et maior pars eorum labor et dolor,
quoniam cito transeunt, et avolamus.

¹¹ Quis novit potestatem irae tuae
et secundum timorem tuum indignationem tuam?

¹² Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.

¹³ Convertere, Domine, usquequo?
Et deprecabilis esto super servos tuos.

¹⁴ Reple nos mane misericordia tua,
et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.

¹⁵ Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti,
pro annis, quibus vidimus mala.

¹⁶ Appareat servis tuis opus tuum,
et decor tuus filiis eorum.

¹⁷ Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum confirma super nos
et opus manuum nostrarum confirma.