Salmi 90

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.	1 Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου.>> Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.	2 Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.
3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.	3 Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν? και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.	4 Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.
5 Auferes eos, somnium erunt:	5 Κατακλυζεις αυτους? ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται?
6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.	6 το πρωι ανθει και παρακμαζει? το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.
7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.	7 Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.	8 Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.	9 Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου? διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.	10 Αι ημεραι της ζωης ημων ειναι καθ' εαυτας εβδομηκοντα ετη, και εαν εν ευρωστια, ογδοηκοντα ετη? πλην και το καλητερον μερος αυτων ειναι κοπος και πονος, διοτι ταχεως παρερχεται και εμεις πετωμεν.
11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?	11 Τις γνωριζει την δυναμιν της οργης σου και του θυμου σου αναλογως του φοβου σου;
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.	12 Διδαξον ημας να μετρωμεν ουτω τας ημερας ημων, ωστε να προσκολλωμεν τας καρδιας ημων εις την σοφιαν.
13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.	13 Επιστρεψον, Κυριε? εως ποτε; και γενου ιλεως εις τους δουλους σου.
14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.	14 Χορτασον ημας του ελεους σου απο πρωιας, και θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι κατα πασας τας ημερας ημων.
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.	15 Ευφρανον ημας αντι των ημερων, καθ' ας εθλιψας ημας, των ετων καθ' α ειδομεν κακα.
16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.	16 Ας γεινη το εργον σου φανερον εις τους δουλους σου και η δοξα σου εις τους υιους αυτων?
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.	17 και ας ηναι η λαμπροτης Κυριου του Θεου ημων εφ' ημας? και το εργον των χειρων ημων στερεονε εφ' ημας? ναι, το εργον των χειρων ημων, στερεονε αυτο.