Salmi 90
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. | 1 Oración de Moisés, hombre de Dios. Señor, tú has sido nuestro refugio a lo largo de las generaciones. |
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus. | 2 Antes que fueran engendradas las montañas, antes que nacieran la tierra y el mundo, desde siempre y para siempre, tú eres Dios. |
3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”. | 3 Tú haces que los hombres vuelvan al polvo, con sólo decirles: «Vuelvan, seres humanos». |
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte. | 4 Porque mil años son ante tus ojos como el día de ayer, que ya pasó, como una vigilia de la noche. |
5 Auferes eos, somnium erunt: | 5 Tú los arrebatas, y son como un sueño, como la hierba que brota de mañana: |
6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit. | 6 por la mañana brota y florece, y por la tarde se seca y se marchita. |
7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus. | 7 ¡Estamos consumidos por tu ira y consternados por tu indignación! |
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui. | 8 Pusiste nuestras culpas delante de tus ojos, y nuestros secretos a la luz de tu mirada. |
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros. | 9 Nuestros días transcurren bajo el peso de tu enojo, y nuestros años se acaban como un suspiro. |
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus. | 10 Nuestra vida dura apenas setenta años, y ochenta, si tenemos más vigor: en su mayor parte son fatiga y miseria, porque pasan pronto, y nosotros nos vamos. |
11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam? | 11 ¿Quién puede conocer la violencia de tu enojo y ver el fondo de tu indignación? |
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam. | 12 Enséñanos a calcular nuestros años, para que nuestro corazón alcance la sabiduría. |
13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos. | 13 ¡Vuélvete, Señor! ¿Hasta cuándo...? Ten compasión de tus servidores. |
14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris. | 14 Sácianos en seguida con tu amor, y cantaremos felices toda nuestra vida. |
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala. | 15 Alégranos por los días en que nos afligiste, por los años en que soportamos la desgracia. |
16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum. | 16 Que tu obra se manifieste a tus servidores, y que tu esplendor esté sobre tus hijos. |
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma. | 17 Que descienda hasta nosotros la bondad del Señor; que el Señor, nuestro Dios, haga prosperar la obra de nuestras manos. |