Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 90


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Precatio. Moysis viri Dei.
Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem.
1 Oración de Moisés, hombre de Dios.

Señor, tú has sido nuestro refugio a lo largo de las generaciones.

2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis,
a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
2 Antes que fueran engendradas las montañas,

antes que nacieran la tierra y el mundo,

desde siempre y para siempre, tú eres Dios.

3 Reducis hominem in pulverem;
et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.
3 Tú haces que los hombres vuelvan al polvo,

con sólo decirles: «Vuelvan, seres humanos».

4 Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna, quae praeteriit,
et custodia in nocte.
4 Porque mil años son ante tus ojos

como el día de ayer, que ya pasó,

como una vigilia de la noche.

5 Auferes eos, somnium erunt:
5 Tú los arrebatas, y son como un sueño,

como la hierba que brota de mañana:

6 mane sicut herba succrescens,
mane floret et crescit,
vespere decidit et arescit.
6 por la mañana brota y florece,

y por la tarde se seca y se marchita.

7 Quia defecimus in ira tua
et in furore tuo turbati sumus.
7 ¡Estamos consumidos por tu ira

y consternados por tu indignación!

8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo,
occulta nostra in illuminatione vultus tui.
8 Pusiste nuestras culpas delante de tus ojos,

y nuestros secretos a la luz de tu mirada.

9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua,
consumpsimus ut suspirium annos nostros.
9 Nuestros días transcurren bajo el peso de tu enojo,

y nuestros años se acaban como un suspiro.

10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni
aut in valentibus octoginta anni,
et maior pars eorum labor et dolor,
quoniam cito transeunt, et avolamus.
10 Nuestra vida dura apenas setenta años,

y ochenta, si tenemos más vigor:

en su mayor parte son fatiga y miseria,

porque pasan pronto, y nosotros nos vamos.

11 Quis novit potestatem irae tuae
et secundum timorem tuum indignationem tuam?
11 ¿Quién puede conocer la violencia de tu enojo

y ver el fondo de tu indignación?

12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
12 Enséñanos a calcular nuestros años,

para que nuestro corazón alcance la sabiduría.

13 Convertere, Domine, usquequo?
Et deprecabilis esto super servos tuos.
13 ¡Vuélvete, Señor! ¿Hasta cuándo...?

Ten compasión de tus servidores.

14 Reple nos mane misericordia tua,
et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
14 Sácianos en seguida con tu amor,

y cantaremos felices toda nuestra vida.

15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti,
pro annis, quibus vidimus mala.
15 Alégranos por los días en que nos afligiste,

por los años en que soportamos la desgracia.

16 Appareat servis tuis opus tuum,
et decor tuus filiis eorum.
16 Que tu obra se manifieste a tus servidores,

y que tu esplendor esté sobre tus hijos.

17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum confirma super nos
et opus manuum nostrarum confirma.
17 Que descienda hasta nosotros la bondad del Señor;

que el Señor, nuestro Dios, haga prosperar la obra de nuestras manos.