Scrutatio

Martedi, 19 marzo 2024 - San Giuseppe ( Letture di oggi)

Salmi 39


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Magistro chori, Idithun. Psalmus. David.
1 'Al maestro del coro, Iditun. Salmo. Di Davide.'

2 Dixi: “ Custodiam vias meas,
ut non delinquam in lingua mea;
ponam ori meo custodiam,
donec consistit peccator adversum me ”.
2 Ho detto: "Veglierò sulla mia condotta
per non peccare con la mia lingua;
porrò un freno alla mia bocca
mentre l'empio mi sta dinanzi".
3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono,
et dolor meus renovatus est.
3 Sono rimasto quieto in silenzio: tacevo privo di bene,
la sua fortuna ha esasperato il mio dolore.
4 Concaluit cor meum intra me,
et in meditatione mea exarsit ignis.
4 Ardeva il cuore nel mio petto,
al ripensarci è divampato il fuoco;
allora ho parlato:
5 Locutus sum in lingua mea:
“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
5 "Rivelami, Signore, la mia fine;
quale sia la misura dei miei giorni
e saprò quanto è breve la mia vita".

6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,
et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.
Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
6 Vedi, in pochi palmi hai misurato i miei giorni
e la mia esistenza davanti a te è un nulla.
Solo un soffio è ogni uomo che vive,
7 Etenim ut imago pertransit homo.
Etenim vanitas est et concitatur;
thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
7 come ombra è l'uomo che passa;
solo un soffio che si agita,
accumula ricchezze e non sa chi le raccolga.

8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?
Spes mea apud te est.
8 Ora, che attendo, Signore?
In te la mia speranza.
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,
opprobrium insipienti ne ponas me.
9 Liberami da tutte le mie colpe,
non rendermi scherno dello stolto.
10 Obmutui et non aperiam os meum,
quoniam tu fecisti.
10 Sto in silenzio, non apro bocca,
perché sei tu che agisci.

11 Amove a me plagas tuas:
ab ictu manus tuae ego defeci.
11 Allontana da me i tuoi colpi:
sono distrutto sotto il peso della tua mano.
12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,
et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.
Etenim vanitas omnis homo.
12 Castigando il suo peccato tu correggi l'uomo,
corrodi come tarlo i suoi tesori.
Ogni uomo non è che un soffio.

13 Exaudi orationem meam, Domine,
et clamorem meum auribus percipe.
Ad lacrimas meas ne obsurdescas,
quoniam advena ego sum apud te,
peregrinus sicut omnes patres mei.
13 Ascolta la mia preghiera, Signore,
porgi l'orecchio al mio grido,
non essere sordo alle mie lacrime,
poiché io sono un forestiero,
uno straniero come tutti i miei padri.
14 Avertere a me, ut refrigerer,
priusquam abeam et non sim amplius.
14 Distogli il tuo sguardo, che io respiri,
prima che me ne vada e più non sia.