Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 69


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.
1 Del maestro de coro. Según la melodía: «Lirios..». De
David.
2 Salvum me fac, Deus,
quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum.
2 ¡Sálvame, oh Dios, porque las aguas
me llegan hasta el cuello!
3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia;
veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me.
3 Me hundo en el cieno del abismo,
sin poder hacer pie;
he llegado hasta el fondo de las aguas,
y las olas me anegan.
4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae;
defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
4 Estoy exhausto de gritar, arden mis fauces,
mis ojos se consumen de esperar a mi Dios.
5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei,
qui oderunt me gratis.
Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces;
quae non rapui, tunc exsolvebam.
5 Son más que los cabellos de mi cabeza
los que sin causa me odian;
más duros que mis huesos
los que me hostigan sin razón.
(¿Lo que yo no he robado tengo que devolver?)
6 Deus, tu scis insipientiam meam,
et delicta mea a te non sunt abscondita.
6 Tú, oh Dios, mi torpeza conoces,
no se te ocultan mis ofensas.
7 Non erubescant in me, qui exspectant te,
Domine, Domine virtutum.
Non confundantur super me,
qui quaerunt te, Deus Israel.
7 ¡No se avergüencen por mí los que en ti esperan,
oh Yahveh Sebaot!
¡No sufran confusión por mí los que te buscan,
oh Dios de Israel!
8 Quoniam propter te sustinui opprobrium,
operuit confusio faciem meam;
8 Pues por ti sufro el insulto,
y la vergüenza cubre mi semblante;
9 extraneus factus sum fratribus meis
et peregrinus filiis matris meae.
9 para mis hermanos soy un extranjero,
un desconocido para los hijos de mi madre;
10 Quoniam zelus domus tuae comedit me,
et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
10 pues me devora el celo de tu casa,
y caen sobre mí los insultos de los que te insultan.
11 Et flevi in ieiunio animam meam,
et factum est in opprobrium mihi.
11 Si mortifico mi alma con ayuno,
se me hace un pretexto de insulto;
12 Et posui vestimentum meum cilicium,
et factus sum illis in parabolam.
12 si tomo un sayal por vestido,
para ellos me convierto en burla,
13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta,
et in me canebant, qui bibebant vinum.
13 cuento de los que están sentados a la puerta,
y copla de los que beben licor fuerte.
14 Ego vero orationem meam ad te, Domine,
in tempore beneplaciti, Deus.
In multitudine misericordiae tuae exaudi me,
in veritate salutis tuae.
14 Mas mi oración hacia ti, Yahveh,
en el tiempo propicio:
por tu gran amor, oh Dios, respóndeme,
por la verdad de tu salvación.
15 Eripe me de luto, ut non infigar,
eripiar ab iis, qui oderunt me,
et de profundis aquarum.
15 ¡Sácame del cieno, no me hunda,
escape yo a los que me odian,
a las honduras de las aguas!
16 Non me demergat fluctus aquarum,
neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.
16 ¡El flujo de las aguas no me anegue
no me trague el abismo,
ni el pozo cierre sobre mí su boca!
17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
17 ¡Respóndeme, Yahveh, pues tu amor es bondad;
en tu inmensa ternura vuelve a mí tus ojos;
18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.
18 no retires tu rostro de tu siervo,
que en angustias estoy, pronto, respóndeme;
19 Accede ad animam meam, vindica eam,
propter inimicos meos redime me.
19 acércate a mi alma, rescátala,
por causa de mis enemigos, líbrame!
20 Tu scis opprobrium meum
et confusionem meam et reverentiam meam. -
In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;
20 Tú conoces mi oprobio,
mi vergüenza y mi afrenta,
ante ti están todos mis opresores.
21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui.
Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,
et qui consolaretur, et non inveni.
21 El oprobio me ha roto el corazón y desfallezco.
Espero compasión, y no la hay,
consoladores, y no encuentro ninguno.
22 Et dederunt in escam meam fel
et in siti mea potaverunt me aceto.
22 Veneno me han dado por comida,
en mi sed me han abrevado con vinagre.
23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum
et in retributiones et in scandalum.
23 ¡Que su mesa ante ellos se convierta en un lazo,
y su abundancia en una trampa;
24 Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et lumbos eorum semper infirma.
24 anúblense sus ojos y no vean,
haz que sus fuerzas sin cesar les fallen!
25 Effunde super eos iram tuam,
et furor irae tuae comprehendat eos.
25 Derrama tu enojo sobre ellos,
los alcance el ardor de tu cólera;
26 Fiat commoratio eorum deserta,
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
26 su recinto quede hecho un desierto,
en sus tiendas no haya quien habite:
27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,
et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.
27 porque acosan al que tú has herido,
y aumentan la herida de tu víctima.
28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non veniant ad iustitiam tuam.
28 Culpa añade a su culpa,
no tengan más acceso a tu justicia;
29 Deleantur de libro viventium
et cum iustis non scribantur.
29 del libro de la vida sean borrados,
no sean inscritos con los justos.
30 Ego autem sum pauper et dolens;
salus tua, Deus, suscipit me.
30 Y yo desdichado, dolorido,
¡tu salvación, oh Dios, me restablezca!
31 Laudabo nomen Dei cum cantico
et magnificabo eum in laude.
31 El nombre de Dios celebraré en un cántico,
le ensalzaré con la acción de gracias;
32 Et placebit Domino super taurum,
super vitulum cornua producentem et ungulas.
32 y más que un toro agradará a Yahveh,
más que un novillo con cuernos y pezuñas.
33 Videant humiles et laetentur;
quaerite Deum, et vivet cor vestrum,
33 Lo han visto los humildes y se alegran;
¡viva vuestro corazón, los que buscáis a Dios!
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus
et vinctos suos non despexit.
34 Porque Yahveh escucha a los pobres,
no desprecia a sus cautivos.
35 Laudent illum caeli et terra,
maria et omnia reptilia in eis.
35 ¡Alábenle los cielos y la tierra,
el mar y cuanto bulle en él!
36 Quoniam Deus salvam faciet Sion
et aedificabit civitates Iudae;
et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.
36 Pues salvará Dios a Sión,
reconstruirá las ciudades de Judá:
habitarán allí y las poseerán;
37 Et semen servorum eius hereditabunt eam;
et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.
37 la heredará la estirpe de sus siervos,
los que aman su nombre en ella morarán.