Scrutatio

Martedi, 19 marzo 2024 - San Giuseppe ( Letture di oggi)

Salmi 44


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.
1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil.'

2 Deus, auribus nostris audivimus;
patres nostri annuntiaverunt nobis
opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.
2 Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito,
i nostri padri ci hanno raccontato
l'opera che hai compiuto ai loro giorni,
nei tempi antichi.
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos,
afflixisti populos et dilatasti eos.
3 Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti,
per far loro posto, hai distrutto i popoli.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos;
sed dextera tua et brachium tuum
et illuminatio vultus tui,
quoniam complacuisti in eis.
4 Poiché non con la spada conquistarono la terra,
né fu il loro braccio a salvarli;
ma il tuo braccio e la tua destra
e la luce del tuo volto,
perché tu li amavi.

5 Tu es rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Iacob.
5 Sei tu il mio re, Dio mio,
che decidi vittorie per Giacobbe.
6 In te inimicos nostros proiecimus,
et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -
6 Per te abbiamo respinto i nostri avversari
nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori.

7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me.
7 Infatti nel mio arco non ho confidato
e non la mia spada mi ha salvato,
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos
et odientes nos confudisti.
8 ma tu ci hai salvati dai nostri avversari,
hai confuso i nostri nemici.
9 In Deo gloriabimur tota die
et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
9 In Dio ci gloriamo ogni giorno,
celebrando senza fine il tuo nome.

10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos
et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.
10 Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna,
e più non esci con le nostre schiere.
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris;
et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.
11 Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari
e i nostri nemici ci hanno spogliati.
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum
et in gentibus dispersisti nos.
12 Ci hai consegnati come pecore da macello,
ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.
13 Vendidisti populum tuum sine lucro
nec ditior factus es in commutatione eorum.
13 Hai venduto il tuo popolo per niente,
sul loro prezzo non hai guadagnato.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris,
subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
14 Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini,
scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno.
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus,
commotionem capitis in populis.
15 Ci hai resi la favola dei popoli,
su di noi le nazioni scuotono il capo.
16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meae cooperuit me
16 L'infamia mi sta sempre davanti
e la vergogna copre il mio volto
17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et ultoris.
17 per la voce di chi insulta e bestemmia,
davanti al nemico che brama vendetta.

18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te
et inique non egimus in testamentum tuum.
18 Tutto questo ci è accaduto
e non ti avevamo dimenticato,
non avevamo tradito la tua alleanza.
19 Et non recessit retro cor nostrum,
nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
19 Non si era volto indietro il nostro cuore,
i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero;
20 sed humiliasti nos in loco vulpium
et operuisti nos umbra mortis.
20 ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli
e ci hai avvolti di ombre tenebrose.
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri
et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio
e teso le mani verso un dio straniero,
22 nonne Deus requiret ista?
Ipse enim novit abscondita cordis.
22 forse che Dio non lo avrebbe scoperto,
lui che conosce i segreti del cuore?
23 Quoniam propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Per te ogni giorno siamo messi a morte,
stimati come pecore da macello.

24 Evigila, quare obdormis, Domine?
Exsurge et ne repellas in finem.
24 Svègliati, perché dormi, Signore?
Dèstati, non ci respingere per sempre.
25 Quare faciem tuam avertis,
oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 Perché nascondi il tuo volto,
dimentichi la nostra miseria e oppressione?

26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra,
conglutinatus est in terra venter noster.
Exsurge, Domine, adiuva nos
et redime nos propter misericordiam tuam.
26 Poiché siamo prostrati nella polvere,
il nostro corpo è steso a terra.
Sorgi, vieni in nostro aiuto;
27 salvaci per la tua misericordia.