Salmi 74

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?	1 In finem, ne corrumpas. Psalmus cantici Asaph.
2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti.	2 Confitebimur tibi, Deus, confitebimur, et invocabimus nomen tuum ; narrabimus mirabilia tua.
3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto.	3 Cum accepero tempus, ego justitias judicabo.
4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa.	4 Liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea : ego confirmavi columnas ejus.
5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa.	5 Dixi iniquis : Nolite inique agere : et delinquentibus : Nolite exaltare cornu :
6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt.	6 nolite extollere in altum cornu vestrum ; nolite loqui adversus Deum iniquitatem.
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui;	7 Quia neque ab oriente, neque ab occidente, neque a desertis montibus :
8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra.	8 quoniam Deus judex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat :
9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius.	9 quia calix in manu Domini vini meri, plenus misto. Et inclinavit ex hoc in hoc ; verumtamen fæx ejus non est exinanita : bibent omnes peccatores terræ.
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem?	10 Ego autem annuntiabo in sæculum ; cantabo Deo Jacob :
11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo?	11 et omnia cornua peccatorum confringam, et exaltabuntur cornua justi.
12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae.
13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis.
14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris.
15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes.
16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem.
17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea.
18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum.
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae.
21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die.
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper.