Salmi 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? | 1 Maschil di Asaf O DIO, perchè ci hai scacciati in perpetuo? Perchè fuma l’ira tua contro alla greggia del tuo pasco? |
2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. | 2 Ricordati della tua raunanza, la quale tu acquistasti anticamente; Della tribù della tua eredità che tu riscotesti; Del monte di Sion, nel quale tu abitasti. |
3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto. | 3 Muovi i passi verso le ruine perpetue, Verso tutto il male che i nemici han fatto nel luogo santo. |
4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa. | 4 I tuoi nemici han ruggito in mezzo del tuo Tempio; Vi hanno poste le loro insegne per segnali. |
5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa. | 5 Ciò sarà noto; come chi, levando ad alto delle scuri, Le avventa contro a un cespo di legne; |
6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt. | 6 Così ora hanno essi, con iscuri e martelli, Fracassati tutti quanti gl’intagli di quello. |
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; | 7 Hanno messi a fuoco e fiamma i tuoi santuari, Hanno profanato il tabernacolo del tuo Nome, gettandolo per terra. |
8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. | 8 Hanno detto nel cuor loro: Prediamoli tutti quanti; Hanno arsi tutti i luoghi delle raunanze di Dio in terra. |
9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius. | 9 Noi non veggiam più i nostri segni; Non vi è più profeta, E non abbiam con noi alcuno che sappia infino a quando. |
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? | 10 Infino a quando, o Dio, oltraggerà l’avversario? Il nemico dispetterà egli il tuo Nome in perpetuo? |
11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? | 11 Perchè ritiri la tua mano e la tua destra? Non lasciare ch’ella ti dimori più dentro al seno |
12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae. | 12 Ora Iddio già ab antico è il mio Re. Il quale opera salvazioni in mezzo della terra. |
13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis. | 13 Tu, colla tua forza, spartisti il mare; Tu rompesti le teste delle balene nelle acque. |
14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris. | 14 Tu fiaccasti i capi del leviatan, E li desti per pasto al popolo de’ deserti. |
15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes. | 15 Tu facesti scoppiar fonti e torrenti; Tu seccasti fiumi grossi. |
16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem. | 16 Tuo è il giorno, tua eziandio è la notte; Tu hai ordinata la luna e il sole. |
17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. | 17 Tu hai posti tutti i termini della terra; Tu hai formata la state ed il verno |
18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. | 18 Ricordati di questo: che il nemico ha oltraggiato il Signore, E che il popolo stolto ha dispettato il tuo Nome. |
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. | 19 Non dare alle fiere la vita della tua tortola; Non dimenticare in perpetuo la raunanza de’ tuoi poveri afflitti. |
20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. | 20 Riguarda al Patto, Perciocchè i luoghi tenebrosi della terra sono ripieni di ricetti di violenza. |
21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. | 21 Non ritornisene il misero indietro svergognato; Fa’ che il povero afflitto e il bisognoso lodino il tuo Nome. |
22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die. | 22 Levati, o Dio, dibatti la tua lite; Ricordati dell’oltraggio che ti è fatto tuttodì dallo stolto. |
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. | 23 Non dimenticar le grida de’ tuoi nemici; Lo strepito di quelli che si levano contro a te sale del continuo al cielo |