Salmi 71
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum. | 1 A ti, Yahveh, me acojo, ¡no sea confundido jamás! |
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me. | 2 ¡Por tu justicia sálvame, libérame! tiende hacia mí tu oído y sálvame! |
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu. | 3 ¡Sé para mí una roca de refugio, alcázar fuerte que me salve, pues mi roca eres tú y mi fortaleza. |
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui. | 4 ¡Dios mío, líbrame de la mano del impío, de las garras del perverso y del violento! |
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea. | 5 Pues tú eres mi esperanza, Señor, Yahveh, mi confianza desde mi juventud. |
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper. | 6 En ti tengo mi apoyo desde el seno, tú mi porción desde las entrañas de mi madre; ¡en ti sin cesar mi alabanza! |
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. - | 7 Soy el asombro de muchos, mas tú eres mi seguro refugio. |
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua. | 8 Mi boca está repleta de tu loa, de tu gloria todo el día. |
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. | 9 A la hora de mi vejez no me rechaces, no me abandones cuando decae mi vigor. |
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum | 10 Porque de mí mis enemigos hablan, los que espían mi alma se conciertan: |
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”. | 11 «¡Dios le ha desamparado, perseguidle, apresadle, pues no hay quien le libere!» |
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina. | 12 ¡Oh Dios, no te estés lejos de mí, Dios mío, ven pronto en mi socorro! |
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi. | 13 ¡Confusión y vergüenza sobre aquellos que acusan a mi alma; cúbranse de ignominia y de vergüenza los que buscan mi mal! |
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam. | 14 Y yo, esperando sin cesar, más y más te alabaré; |
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi. | 15 publicará mi boca tu justicia, todo el día tu salvación. |
16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius. | 16 Y vendré a las proezas de Yahveh, recordaré tu justicia, tuya sólo. |
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua. | 17 ¡Oh Dios, desde mi juventud me has instruido, y yo he anunciado hasta hoy tus maravillas! |
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua | 18 Y ahora que llega la vejez y las canas, ¡oh Dios, no me abandones!, para que anuncie yo tu brazo a todas las edades venideras, ¡tu poderío |
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi? | 19 y tu justicia, oh Dios, hasta los cielos! Tú que has hecho grandes cosas, ¡oh Dios!, ¿quién como tú? |
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me. | 20 Tú que me has hecho ver tantos desastres y desgracias, has de volver a recobrarme. Vendrás a sacarme de los abismos de la tierra, |
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me. | 21 sustentarás mi ancianidad, volverás a consolarme, |
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel. | 22 Y yo te daré gracias con las cuerdas del arpa, por tu verdad, Dios mío; para ti salmodiaré a la cítara, oh Santo de Israel. |
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti; | 23 Exultarán mis labios cuando salmodie para ti, y mi alma, que tú has rescatado. |
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. | 24 También mi lengua todo el día musitará tu justicia: porque han sido avergonzados, porque han enrojecido, los que buscaban mi desgracia. |