Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 147


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 Alleluia.È bello cantare inni al nostro Dio,è dolce innalzare la lode.
1 ALLELUIA.
Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro,
quoniam iucundum est celebrare laudem.
2 Il Signore ricostruisce Gerusalemme,raduna i dispersi d’Israele;
2 Aedificans Ierusalem Dominus,
dispersos Israelis congregabit.
3 risana i cuori affrantie fascia le loro ferite.
3 Qui sanat contritos corde
et alligat plagas eorum;
4 Egli conta il numero delle stellee chiama ciascuna per nome.
4 qui numerat multitudinem stellarum
et omnibus eis nomina vocat.
5 Grande è il Signore nostro,grande nella sua potenza;la sua sapienza non si può calcolare.
5 Magnus Dominus noster et magnus virtute,
sapientiae eius non est numerus.
6 Il Signore sostiene i poveri,ma abbassa fino a terra i malvagi.
6 Sustentat mansuetos Dominus,
humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Intonate al Signore un canto di grazie,sulla cetra cantate inni al nostro Dio.
7 Praecinite Domino in confessione,
psallite Deo nostro in cithara.
8 Egli copre il cielo di nubi,prepara la pioggia per la terra,fa germogliare l’erba sui monti,
8 Qui operit caelum nubibus
et parat terrae pluviam.
Qui producit in montibus fenum
et herbam servituti hominum.
9 provvede il cibo al bestiame,ai piccoli del corvo che gridano.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum
et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Non apprezza il vigore del cavallo,non gradisce la corsa dell’uomo.
10 Non in fortitudine equi delectatur,
nec in tibiis viri beneplacitum est ei.
11 Al Signore è gradito chi lo teme,chi spera nel suo amore.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum
et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 (147,1) Celebra il Signore, Gerusalemme,loda il tuo Dio, Sion,
12 Lauda, Ierusalem, Dominum;
collauda Deum tuum, Sion.
13 (147,2) perché ha rinforzato le sbarre delle tue porte,in mezzo a te ha benedetto i tuoi figli.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum,
benedixit filiis tuis in te.
14 (147,3) Egli mette pace nei tuoi confinie ti sazia con fiore di frumento.
14 Qui ponit fines tuos pacem
et adipe frumenti satiat te.
15 (147,4) Manda sulla terra il suo messaggio:la sua parola corre veloce.
15 Qui emittit eloquium suum terrae,
velociter currit verbum eius.
16 (147,5) Fa scendere la neve come lana,come polvere sparge la brina,
16 Qui dat nivem sicut lanam,
pruinam sicut cinerem spargit.
17 (147,6) getta come briciole la grandine:di fronte al suo gelo chi resiste?
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas;
ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 (147,7) Manda la sua parola ed ecco le scioglie,fa soffiare il suo vento e scorrono le acque.
18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea,
flabit spiritus eius, et fluent aquae.
19 (147,8) Annuncia a Giacobbe la sua parola,i suoi decreti e i suoi giudizi a Israele.
19 Qui annuntiat verbum suum Iacob,
iustitias et iudicia sua Israel.
20 (147,9) Così non ha fatto con nessun’altra nazione,non ha fatto conoscere loro i suoi giudizi.Alleluia.20 Non fecit taliter omni nationi
et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.