Psalmi 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? | 1 'Maskil. Di Asaf.' O Dio, perché ci respingi per sempre, perché divampa la tua ira contro il gregge del tuo pascolo? |
2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. | 2 Ricordati del popolo che ti sei acquistato nei tempi antichi. Hai riscattato la tribù che è tuo possesso, il monte Sion, dove hai preso dimora. |
3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto. | 3 Volgi i tuoi passi a queste rovine eterne: il nemico ha devastato tutto nel tuo santuario. |
4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa. | 4 Ruggirono i tuoi avversari nel tuo tempio, issarono i loro vessilli come insegna. |
5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa. | 5 Come chi vibra in alto la scure nel folto di una selva, |
6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt. | 6 con l'ascia e con la scure frantumavano le sue porte. |
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; | 7 Hanno dato alle fiamme il tuo santuario, hanno profanato e demolito la dimora del tuo nome; |
8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. | 8 pensavano: "Distruggiamoli tutti"; hanno bruciato tutti i santuari di Dio nel paese. |
9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius. | 9 Non vediamo più le nostre insegne, non ci sono più profeti e tra di noi nessuno sa fino a quando... |
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? | 10 Fino a quando, o Dio, insulterà l'avversario, il nemico continuerà a disprezzare il tuo nome? |
11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? | 11 Perché ritiri la tua mano e trattieni in seno la destra? |
12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae. | 12 Eppure Dio è nostro re dai tempi antichi, ha operato la salvezza nella nostra terra. |
13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis. | 13 Tu con potenza hai diviso il mare, hai schiacciato la testa dei draghi sulle acque. |
14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris. | 14 Al Leviatàn hai spezzato la testa, lo hai dato in pasto ai mostri marini. |
15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes. | 15 Fonti e torrenti tu hai fatto scaturire, hai inaridito fiumi perenni. |
16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem. | 16 Tuo è il giorno e tua è la notte, la luna e il sole tu li hai creati. |
17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. | 17 Tu hai fissato i confini della terra, l'estate e l'inverno tu li hai ordinati. |
18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. | 18 Ricorda: il nemico ha insultato Dio, un popolo stolto ha disprezzato il tuo nome. |
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. | 19 Non abbandonare alle fiere la vita di chi ti loda, non dimenticare mai la vita dei tuoi poveri. |
20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. | 20 Sii fedele alla tua alleanza; gli angoli della terra sono covi di violenza. |
21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. | 21 L'umile non torni confuso, l'afflitto e il povero lodino il tuo nome. |
22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die. | 22 Sorgi, Dio, difendi la tua causa, ricorda che lo stolto ti insulta tutto il giorno. |
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. | 23 Non dimenticare lo strepito dei tuoi nemici; il tumulto dei tuoi avversari cresce senza fine. |