Salmi 39
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Al maestro del coro. A Iedutùn. Salmo. Di Davide. | 1 Magistro chori, Idithun. Psalmus. David. |
2 Ho detto: «Vigilerò sulla mia condottaper non peccare con la mia lingua;metterò il morso alla mia boccafinché ho davanti il malvagio». | 2 Dixi: “ Custodiam vias meas, ut non delinquam in lingua mea; ponam ori meo custodiam, donec consistit peccator adversum me ”. |
3 Ammutolito, in silenzio,tacevo, ma a nulla serviva,e più acuta si faceva la mia sofferenza. | 3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono, et dolor meus renovatus est. |
4 Mi ardeva il cuore nel petto;al ripensarci è divampato il fuoco.Allora ho lasciato parlare la mia lingua: | 4 Concaluit cor meum intra me, et in meditatione mea exarsit ignis. |
5 «Fammi conoscere, Signore, la mia fine,quale sia la misura dei miei giorni,e saprò quanto fragile io sono». | 5 Locutus sum in lingua mea: “ Notum fac mihi, Domine, finem meum; et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quam brevis sit vita mea ”. |
6 Ecco, di pochi palmi hai fatto i miei giorni,è un nulla per te la durata della mia vita.Sì, è solo un soffio ogni uomo che vive. | 6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos, et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te. Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est. |
7 Sì, è come un’ombra l’uomo che passa.Sì, come un soffio si affanna,accumula e non sa chi raccolga. | 7 Etenim ut imago pertransit homo. Etenim vanitas est et concitatur; thesaurizat et ignorat quis congregabit ea. |
8 Ora, che potrei attendere, Signore?È in te la mia speranza. | 8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine? Spes mea apud te est. |
9 Liberami da tutte le mie iniquità,non fare di me lo scherno dello stolto. | 9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me, opprobrium insipienti ne ponas me. |
10 Ammutolito, non apro bocca,perché sei tu che agisci. | 10 Obmutui et non aperiam os meum, quoniam tu fecisti. |
11 Allontana da me i tuoi colpi:sono distrutto sotto il peso della tua mano. | 11 Amove a me plagas tuas: ab ictu manus tuae ego defeci. |
12 Castigando le sue colpetu correggi l’uomo,corrodi come un tarlo i suoi tesori.Sì, ogni uomo non è che un soffio. | 12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem, et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius. Etenim vanitas omnis homo. |
13 Ascolta la mia preghiera, Signore,porgi l’orecchio al mio grido,non essere sordo alle mie lacrime,perché presso di te io sono forestiero,ospite come tutti i miei padri. | 13 Exaudi orationem meam, Domine, et clamorem meum auribus percipe. Ad lacrimas meas ne obsurdescas, quoniam advena ego sum apud te, peregrinus sicut omnes patres mei. |
14 Distogli da me il tuo sguardo:che io possa respirare,prima che me ne vadae di me non resti più nulla. | 14 Avertere a me, ut refrigerer, priusquam abeam et non sim amplius. |