Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 39


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 Al maestro del coro. A Iedutùn. Salmo. Di Davide.
1 Magistro chori, Idithun. Psalmus. David.
2 Ho detto: «Vigilerò sulla mia condottaper non peccare con la mia lingua;metterò il morso alla mia boccafinché ho davanti il malvagio».
2 Dixi: “ Custodiam vias meas,
ut non delinquam in lingua mea;
ponam ori meo custodiam,
donec consistit peccator adversum me ”.
3 Ammutolito, in silenzio,tacevo, ma a nulla serviva,e più acuta si faceva la mia sofferenza.
3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono,
et dolor meus renovatus est.
4 Mi ardeva il cuore nel petto;al ripensarci è divampato il fuoco.Allora ho lasciato parlare la mia lingua:
4 Concaluit cor meum intra me,
et in meditatione mea exarsit ignis.
5 «Fammi conoscere, Signore, la mia fine,quale sia la misura dei miei giorni,e saprò quanto fragile io sono».
5 Locutus sum in lingua mea:
“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
6 Ecco, di pochi palmi hai fatto i miei giorni,è un nulla per te la durata della mia vita.Sì, è solo un soffio ogni uomo che vive.
6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,
et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.
Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
7 Sì, è come un’ombra l’uomo che passa.Sì, come un soffio si affanna,accumula e non sa chi raccolga.
7 Etenim ut imago pertransit homo.
Etenim vanitas est et concitatur;
thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
8 Ora, che potrei attendere, Signore?È in te la mia speranza.
8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?
Spes mea apud te est.
9 Liberami da tutte le mie iniquità,non fare di me lo scherno dello stolto.
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,
opprobrium insipienti ne ponas me.
10 Ammutolito, non apro bocca,perché sei tu che agisci.
10 Obmutui et non aperiam os meum,
quoniam tu fecisti.
11 Allontana da me i tuoi colpi:sono distrutto sotto il peso della tua mano.
11 Amove a me plagas tuas:
ab ictu manus tuae ego defeci.
12 Castigando le sue colpetu correggi l’uomo,corrodi come un tarlo i suoi tesori.Sì, ogni uomo non è che un soffio.
12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,
et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.
Etenim vanitas omnis homo.
13 Ascolta la mia preghiera, Signore,porgi l’orecchio al mio grido,non essere sordo alle mie lacrime,perché presso di te io sono forestiero,ospite come tutti i miei padri.
13 Exaudi orationem meam, Domine,
et clamorem meum auribus percipe.
Ad lacrimas meas ne obsurdescas,
quoniam advena ego sum apud te,
peregrinus sicut omnes patres mei.
14 Distogli da me il tuo sguardo:che io possa respirare,prima che me ne vadae di me non resti più nulla.14 Avertere a me, ut refrigerer,
priusquam abeam et non sim amplius.