Scrutatio

Venerdi, 3 maggio 2024 - Santi Filippo e Giacomo ( Letture di oggi)

Salmi 49


font
NOVA VULGATAEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus.
1 [Für den Chormeister. Ein Psalm der Korachiter.]
2 Audite haec, omnes gentes;
auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:
2 Hört dies an, ihr Völker alle,
vernehmt es, alle Bewohner der Erde,
3 quique humiles et viri nobiles,
simul in unum dives et pauper!
3 ihr Leute aus dem Volk und vom Adel,
Reiche und Arme zusammen!
4 Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Mein Mund spreche weise Worte;
was mein Herz ersinnt, sei voller Einsicht.
5 Inclinabo in parabolam aurem meam,
aperiam in psalterio aenigma meum.
5 Ich wende mein Ohr einem Weisheitsspruch zu,
ich enthülle mein Geheimnis beim Harfenspiel.
6 Cur timebo in diebus malis,
cum iniquitas supplantantium circumdabit me?
6 Warum soll ich mich in bösen Tagen fürchten,
wenn mich der Frevel tückischer Feinde umgibt?
7 Qui confidunt in virtute sua
et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
7 Sie verlassen sich ganz auf ihren Besitz
und rühmen sich ihres großen Reichtums.
8 Etenim seipsum non redimet homo;
non dabit Deo propitiationem suam.
8 Loskaufen kann doch keiner den andern
noch an Gott für ihn ein Sühnegeld zahlen
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius:
ad ultimum deficiet,
9 - für das Leben ist jeder Kaufpreis zu hoch,
für immer muss man davon abstehn -,
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum.
10 damit er auf ewig weiterlebt
und niemals das Grab schaut.
11 Et videbit sapientes morientes;
simul insipiens et stultus peribunt
et relinquent alienis divitias suas.
11 Denn man sieht: Weise sterben;
genauso gehen Tor und Narr zugrunde,
sie müssen andern ihren Reichtum lassen.
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum;
tabernacula eorum in progeniem et progeniem,
etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.
12 Das Grab ist ihr Haus auf ewig,
ist ihre Wohnung für immer,
ob sie auch Länder nach ihren Namen benannten.
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.
13 Der Mensch bleibt nicht in seiner Pracht;
er gleicht dem Vieh, das verstummt.
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis,
et finis eorum, qui complacent in ore suo.
14 So geht es denen, die auf sich selbst vertrauen,
und so ist das Ende derer, die sich in großen Worten gefallen. [Sela]
15 Sicut oves in inferno positi sunt,
mors depascet eos;
descendent praecipites ad sepulcrum,
et figura eorum erit in consumptionem:
infernus habitaculum eorum.
15 Der Tod führt sie auf seine Weide wie Schafe,
sie stürzen hinab zur Unterwelt. Geradewegs sinken sie hinab in das Grab;
ihre Gestalt zerfällt, die Unterwelt wird ihre Wohnstatt.
16 Verumtamen Deus redimet animam meam,
de manu inferi vere suscipiet me.
16 Doch Gott wird mich loskaufen aus dem Reich des Todes,
ja, er nimmt mich auf. [Sela]
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,
17 Lass dich nicht beirren, wenn einer reich wird
und die Pracht seines Hauses sich mehrt;
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria eius.
18 denn im Tod nimmt er das alles nicht mit,
seine Pracht steigt nicht mit ihm hinab.
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit:
“ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”,
19 Preist er sich im Leben auch glücklich
und sagt zu sich:
«Man lobt dich, weil du dir's wohl sein lässt»,
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum,
qui in aeternum non videbunt lumen.
20 so muss er doch zur Schar seiner Väter hinab,
die das Licht nie mehr erblicken.
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.
21 Der Mensch in Pracht, doch ohne Einsicht,
er gleicht dem Vieh, das verstummt.