Salmi 21

NOVA VULGATA	LXX
1 Magistro chori. Psalmus. David.	1 εις το τελος υπερ της αντιλημψεως της εωθινης ψαλμος τω δαυιδ
2 Domine, in virtute tua laetabitur rex et super salutare tuum exsultabit vehementer.	2 ο θεος ο θεος μου προσχες μοι ινα τι εγκατελιπες με μακραν απο της σωτηριας μου οι λογοι των παραπτωματων μου
3 Desiderium cordis eius tribuisti ei et voluntatem labiorum eius non denegasti.	3 ο θεος μου κεκραξομαι ημερας και ουκ εισακουση και νυκτος και ουκ εις ανοιαν εμοι
4 Quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis; posuisti in capite eius coronam de auro purissimo.	4 συ δε εν αγιοις κατοικεις ο επαινος ισραηλ
5 Vitam petiit a te, et tribuisti ei longitudinem dierum in saeculum et in saeculum saeculi.	5 επι σοι ηλπισαν οι πατερες ημων ηλπισαν και ερρυσω αυτους
6 Magna est gloria eius in salutari tuo, magnificentiam et decorem impones super eum;	6 προς σε εκεκραξαν και εσωθησαν επι σοι ηλπισαν και ου κατησχυνθησαν
7 quoniam pones eum benedictionem in saeculum saeculi, laetificabis eum in gaudio ante vultum tuum.	7 εγω δε ειμι σκωληξ και ουκ ανθρωπος ονειδος ανθρωπου και εξουδενημα λαου
8 Quoniam rex sperat in Domino et in misericordia Altissimi non commovebitur.	8 παντες οι θεωρουντες με εξεμυκτηρισαν με ελαλησαν εν χειλεσιν εκινησαν κεφαλην
9 Inveniet manus tua omnes inimicos tuos, dextera tua inveniet, qui te oderunt.	9 ηλπισεν επι κυριον ρυσασθω αυτον σωσατω αυτον οτι θελει αυτον
10 Pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui: Dominus in ira sua deglutiet eos, et devorabit eos ignis.	10 οτι συ ει ο εκσπασας με εκ γαστρος η ελπις μου απο μαστων της μητρος μου
11 Fructum eorum de terra perdes et semen eorum de filiis hominum.	11 επι σε επερριφην εκ μητρας εκ κοιλιας μητρος μου θεος μου ει συ
12 Quoniam intenderunt in te mala, cogitaverunt consilia: nihil potuerunt.	12 μη αποστης απ' εμου οτι θλιψις εγγυς οτι ουκ εστιν ο βοηθων
13 Quoniam pones eos dorsum, arcus tuos tendes in vultum eorum.	13 περιεκυκλωσαν με μοσχοι πολλοι ταυροι πιονες περιεσχον με
14 Exaltare, Domine, in virtute tua; cantabimus et psallemus virtutes tuas.	14 ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων ως λεων ο αρπαζων και ωρυομενος
	15 ωσει υδωρ εξεχυθην και διεσκορπισθη παντα τα οστα μου εγενηθη η καρδια μου ωσει κηρος τηκομενος εν μεσω της κοιλιας μου
	16 εξηρανθη ως οστρακον η ισχυς μου και η γλωσσα μου κεκολληται τω λαρυγγι μου και εις χουν θανατου κατηγαγες με
	17 οτι εκυκλωσαν με κυνες πολλοι συναγωγη πονηρευομενων περιεσχον με ωρυξαν χειρας μου και ποδας
	18 εξηριθμησα παντα τα οστα μου αυτοι δε κατενοησαν και επειδον με
	19 διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
	20 συ δε κυριε μη μακρυνης την βοηθειαν μου εις την αντιλημψιν μου προσχες
	21 ρυσαι απο ρομφαιας την ψυχην μου και εκ χειρος κυνος την μονογενη μου
	22 σωσον με εκ στοματος λεοντος και απο κερατων μονοκερωτων την ταπεινωσιν μου
	23 διηγησομαι το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
	24 οι φοβουμενοι κυριον αινεσατε αυτον απαν το σπερμα ιακωβ δοξασατε αυτον φοβηθητωσαν αυτον απαν το σπερμα ισραηλ
	25 οτι ουκ εξουδενωσεν ουδε προσωχθισεν τη δεησει του πτωχου ουδε απεστρεψεν το προσωπον αυτου απ' εμου και εν τω κεκραγεναι με προς αυτον εισηκουσεν μου
	26 παρα σου ο επαινος μου εν εκκλησια μεγαλη τας ευχας μου αποδωσω ενωπιον των φοβουμενων αυτον
	27 φαγονται πενητες και εμπλησθησονται και αινεσουσιν κυριον οι εκζητουντες αυτον ζησονται αι καρδιαι αυτων εις αιωνα αιωνος
	28 μνησθησονται και επιστραφησονται προς κυριον παντα τα περατα της γης και προσκυνησουσιν ενωπιον σου πασαι αι πατριαι των εθνων
	29 οτι του κυριου η βασιλεια και αυτος δεσποζει των εθνων
	30 εφαγον και προσεκυνησαν παντες οι πιονες της γης ενωπιον αυτου προπεσουνται παντες οι καταβαινοντες εις την γην και η ψυχη μου αυτω ζη
	31 και το σπερμα μου δουλευσει αυτω αναγγελησεται τω κυριω γενεα η ερχομενη
	32 και αναγγελουσιν την δικαιοσυνην αυτου λαω τω τεχθησομενω οτι εποιησεν ο κυριος