Salmi 31
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Magistro chori. Psalmus. David. | 1 Del maestro de coro. Salmo de David. |
2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; in iustitia tua libera me. | 2 Yo me refugio en ti, Señor, ¡que nunca me vea defraudado! Líbrame, por tu justicia |
3 Inclina ad me aurem tuam, accelera, ut eruas me. Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias. | 3 inclina tu oído hacia mí y ven pronto a socorrerme. Sé para mí una roca protectora, un baluarte donde me encuentre a salvo, |
4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et pasces me. | 4 porque tú eres mi Roca y mi baluarte: por tu Nombre, guíame y condúceme. |
5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es fortitudo mea. | 5 Sácame de la red que me han tendido, porque tú eres mi refugio. |
6 In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis. | 6 Yo pongo mi vida en tus manos: tú me rescatarás, Señor, Dios fiel. |
7 Odisti observantes vanitates supervacuas, ego autem in Domino speravi. | 7 Yo detesto a los que veneran ídolos vanos y confío en el Señor. |
8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; agnovisti necessitates animae meae | 8 ¡Tu amor será mi gozo y mi alegría! Cuando tú viste mi aflicción y supiste que mi vida peligraba, |
9 nec conclusisti me in manibus inimici; statuisti in loco spatioso pedes meos. | 9 no me entregaste al poder del enemigo, me pusiste en un lugar espacioso. |
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in maerore oculus meus, anima mea et venter meus. | 10 Ten piedad de mí, Señor, porque estoy angustiado: mis ojos, mi garganta y mis entrañas están extenuados de dolor. |
11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea contabuerunt. | 11 Mi vida se consume de tristeza, mis años, entre gemidos; mis fuerzas decaen por la aflicción y muy huesos están extenuados. |
12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis: qui videbant me foras, fugiebant a me. | 12 Soy la burla de todos mis enemigos y la irrisión de mis propios vecinos; para mis amigos soy motivo de espanto, los que me ven por la calle huyen de mí, |
13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; factus sum tamquam vas perditum. | 13 Como un muerto, he caído en el olvido, me he convertido en una cosa inútil. |
14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; in eo dum convenirent simul adversum me, auferre animam meam consiliati sunt. | 14 Oigo los rumores de la gente y amenazas por todas partes, mientras se confabulan contra mí y traman quitarme la vida. |
15 Ego autem in te speravi, Domine; dixi: “ Deus meus es tu, | 15 Pero yo confío en ti, Señor, y te digo: «Tú eres mi Dios, |
16 in manibus tuis sortes meae ”. Eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me; | 16 mi destino está en tus manos». Líbrame del poder de mis enemigos y de aquellos que me persiguen. |
17 illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua. | 17 Que brille tu rostro sobre tu servidor, sálvame por tu misericordia; |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; erubescant impii et obmutescant in inferno. | 18 Señor, que no me avergüence de haberte invocado. Que se avergüencen los malvados y bajen mudos al Abismo; |
19 Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum proterva in superbia et in abusione. | 19 que enmudezcan los labios mentirosos, los que profieren insolencias contra el justo con soberbia y menosprecio. |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum. | 20 ¡Qué grande es tu bondad, Señor! Tú la reservas para tus fieles; y la brindas a los que se refugian en ti, en la presencia de todos. |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum. | 21 Tú los ocultas al amparo de tu rostro de las intrigas de los hombres; y los escondes en tu Tienda de campaña, lejos de las lenguas pendencieras. |
22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. | 22 ¡Bendito sea el Señor! El me mostró las maravillas de su amor en el momento del peligro. |
23 Ego autem dixi in trepidatione mea: “ Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ”. Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te. | 23 En mi turbación llegué a decir: «He sido arrojado de tu presencia». Pero tú escuchaste la voz de mi súplica, cuando yo te invocaba. |
24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: fideles conservat Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam. | 24 Amen al Señor, todos sus fieles, porque él protege a los que son leales y castiga con severidad a los soberbios. |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes, qui speratis in Domino. | 25 Sean fuertes y valerosos, todos los que esperan en el Señor. |