1 Tutte queste cose l'occhio mio già le vide, e l'orecchio le ascoltò, e ad una ad una io le compresi. | 1 Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου? το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα. |
2 Quel che sapete voi io pur lo so, ne sono inferiore a voi. | 2 Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω? δεν ειμαι κατωτερος υμων. |
3 Con tutto questo io parlerò all'Onnipotente, e con Dio bramo discorrerla: | 3 Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου. |
4 Facendo prima vedere come voi fabbri siete di menzogne, e sostenitori di false dottrine. | 4 Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους? εισθε παντες ιατροι ανωφελεις. |
5 E piacesse a Dio, che steste in silenzio per farvi creder sapienti. | 5 Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια. |
6 Udite adunque la mia correzione, e ponete mente alla sentenza, che uscirà dalle mie labbra. | 6 Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου. |
7 Ha egli forse bisogno Iddio di vostre menzogne, onde per lui parliate con fraude? | 7 Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου; |
8 Forse volete prestargli favore? ovver tentate di patrocinar la causa di Dio? | 8 Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου; |
9 Sarà egli ciò grato a lui, cui nulla può essere ascoso? o sarà egli deluso, come il sarebbe un uomo, da' vostri inganni? | 9 Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον; |
10 Egli stesso vi condannerà, perché occultamente cercate il suo favore. | 10 Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε. |
11 Tosto che egli si moverà vi porrà in iscompiglio, e co' suoi terrori vi scuoterà. | 11 Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας; |
12 La vostra memoria sarà come cenere, si ridurranno in fango le vostre cervici. | 12 τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος. |
13 Tacete un tantino, affinchè io dica tutto quello, che la mente mi suggerisca. | 13 Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε. |
14 Per qual motivo mi straccio co' miei denti le carni, e l'anima mia porto nelle mie mani? | 14 δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου; |
15 Quand'anche egli mi desse morte, in lui spererò; ma accuserò le opere mie dinanzi a lui. | 15 Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον? πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου. |
16 Ed egli sarà mio Salvatore; perocché non comparirà dinanzi a lui verun degli ipocriti. | 16 Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου? διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης. |
17 Ponete mente alle mie parole, e le orecchie porgete a' miei enimmi. | 17 Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας. |
18 Se sarò giudicato, io so, che sarò riconosciuto per giusto. | 18 Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου? εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη. |
19 Chi è che voglia venir con me in giudizio? venga pure. Perché mi consumo tacendo? | 19 Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω; |
20 Sol due cose non fare a me (o Signore); e allora non mi nasconderò dalla tua faccia: | 20 Μονον δυο μη καμης εις εμε? τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου? |
21 Ritira da me la tua mano, e non mi sbigottire co' tuoi terrori. | 21 την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου? και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη. |
22 Interrogami, ed io risponderò; o permetti ch'io parli, e tu rispondimi. | 22 Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη? η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι. |
23 Quante ho io iniquitadi, e peccati? fammi conoscere le mie scelleraggini, e i miei delitti. | 23 Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου. |
24 Perché nascondi il tuo volto, e mi consideri per tuo nimico? | 24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου; |
25 Contro una foglia, che il vento disperde dimostri la tua possanza, e ad una secca paglia fai guerra: | 25 Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον; |
26 Perocché amare cose tu scrivi contro di me, e consunto mi vuoi pei peccati di mia adolescenza. | 26 Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου? |
27 Mi hai inceppati i piedi, hai notati tutti i miei andamenti, e hai posto mente a tutte le orme de' passi miei: | 27 και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου? σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου? |
28 Di me che debbo ridurmi in putredine, ed essere come una veste rosa dalle tignuole. | 28 οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον. |