Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 142


font
BIBBIA CEI 2008LXX
1 Maskil. Di Davide. Quando era nella caverna. Preghiera.
1 ψαλμος τω δαυιδ οτε αυτον ο υιος καταδιωκει κυριε εισακουσον της προσευχης μου ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου επακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου
2 Con la mia voce grido al Signore,con la mia voce supplico il Signore;
2 και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων
3 davanti a lui sfogo il mio lamento,davanti a lui espongo la mia angoscia,
3 οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εις γην την ζωην μου εκαθισεν με εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνος
4 mentre il mio spirito viene meno.Tu conosci la mia via:nel sentiero dove camminomi hanno teso un laccio.
4 και ηκηδιασεν επ' εμε το πνευμα μου εν εμοι εταραχθη η καρδια μου
5 Guarda a destra e vedi:nessuno mi riconosce.Non c’è per me via di scampo,nessuno ha cura della mia vita.
5 εμνησθην ημερων αρχαιων και εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου εν ποιημασιν των χειρων σου εμελετων
6 Io grido a te, Signore!Dico: «Sei tu il mio rifugio,sei tu la mia eredità nella terra dei viventi».
6 διεπετασα τας χειρας μου προς σε η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι διαψαλμα
7 Ascolta la mia supplicaperché sono così misero!Liberami dai miei persecutoriperché sono più forti di me.
7 ταχυ εισακουσον μου κυριε εξελιπεν το πνευμα μου μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου και ομοιωθησομαι τοις καταβαινουσιν εις λακκον
8 Fa’ uscire dal carcere la mia vita,perché io renda grazie al tuo nome;i giusti mi faranno coronaquando tu mi avrai colmato di beni.8 ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου οτι επι σοι ηλπισα γνωρισον μοι κυριε οδον εν η πορευσομαι οτι προς σε ηρα την ψυχην μου
9 εξελου με εκ των εχθρων μου κυριε οτι προς σε κατεφυγον
10 διδαξον με του ποιειν το θελημα σου οτι συ ει ο θεος μου το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια
11 ενεκα του ονοματος σου κυριε ζησεις με εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου
12 και εν τω ελεει σου εξολεθρευσεις τους εχθρους μου και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου οτι δουλος σου ειμι εγω