Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 79


font
NOVA VULGATABIBBIA MARTINI
1 Psalmus. Asaph.
Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam,
polluerunt templum sanctum tuum,
posuerunt Ierusalem in ruinas.
1 Per quelli che saranno cangiati: testimonianza di Asapù.
Ascoltaci tu, pastor d'Israele, tu che conduci Giuseppe, come una pecorella.
2 Dederunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli,
carnes sanctorum tuorum bestiis terrae.
2 Tu, che se' assiso sopra i Cherubini, fatti vedere dinanzi ad Efraim, a Beniamin, e a Manasse.
3 Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam
in circuitu Ierusalem, et non erat qui sepeliret.
3 Sveglia la tua potenza, e vieni a salvarci.
4 Facti sumus opprobrium vicinis nostris,
subsannatio et illusio his, qui in circuitu nostro sunt.
4 O Dio, convertici, è mostra a noi la tua faccia, e sarem salvi.
5 Usquequo, Domine? Irasceris in finem?
Accendetur velut ignis zelus tuus?
5 Signore Dio degli eserciti fino a quando ti adirerai, né darai ascolto all'orazione del tuo servo?
6 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt,
et in regna, quae nomen tuum non invocaverunt,
6 E ci nudrirai con pane di lagrime, e bevanda di lagrime darai a noi in larga misura?
7 quia comederunt Iacob
et sedem eius desolaverunt.
7 Ci hai renduti oggetto di contraddizione ai nostri vicini, e i nemici nostri nemici si fan beffe di noi.
8 Ne memineris iniquitatum patrum nostrorum,
cito anticipent nos misericordiae tuae,
quia pauperes facti sumus nimis.
8 Dio degli eserciti, convertici, e mostraci la tua faccia, e sarem salvi.
9 Adiuva nos, Deus salutaris nostri,
propter gloriam nominis tui et libera nos;
et propitius esto peccatis nostris propter nomen tuum.
9 Tu dall'Egitto traportasti una vigna: discacciasti le nazioni, e la piantasti.
10 Quare dicent in gentibus: “ Ubi est Deus eorum? ”.
Innotescat in nationibus coram oculis nostris
ultio sanguinis servorum tuorum, qui effusus est.
10 Tu le andasti avanti come condottiere nel viaggio: tu facesti barbicare le sue radici, ed ella empiè la terra.
11 Introeat in conspectu tuo gemitus compeditorum;
secundum magnitudinem brachii tui
superstites relinque filios mortis.
11 L'ombra di lei ricoperse i monti, e i rami di lei i cedri di Dio.
12 Et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum,
improperium ipsorum, quod exprobraverunt tibi, Domine.
12 Fino al mare stese ella i suoi tralci, e le sue propagini fino al fiume.
13 Nos autem, populus tuus et oves pascuae tuae,
confitebimur tibi in saeculum;
in generationem et generationem annuntiabimus laudem tuam.
13 Per qual motivo hai tu distrutta la sua siepe, e la vendemmiano tutti quei, che passano per istrada?
14 Il cinghiale del bosco la ha sterminata, e la fiera solitaria feroce ne ha fatto pasto.
15 Dio degli eserciti, volgiti a noi, mira dal cielo, e vedi, e visita questa vigna.
16 E lei coltiva, che fu piantata dalla tua destra: e mira quel figliuolo dell'uomo, cui tu eleggesti.
17 Ella è stata arsa dal fuoco, e di radicata: ma a' minacciosi tuoi sguardi periranno i nemici.
18 Sia la mano tua sopra l'uomo della tua destra, e sopra il figliuolo dell'uomo, cui tu ti eleggesti.
19 E noi non recediamo da te: tu ci darai nuova vita, e noi invocheremo il tuo nome.
20 Signore Dio degli escerciti convertici, e mostraci la tua faccia, e sarem salvi.