Isaia 34

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Accostatevi, o nazioni, ed ascoltate: popoli ponete mente: oda la terra, e le cose tutte, che la riempiono, il mondo, e tutto quello, ch'egli produce;	1 Πλησιασατε, εθνη, δια να ακουσητε? και προσεξατε, λαοι? ας ακουση η γη και το πληρωμα αυτης? η οικουμενη και παντα οσα γεννωνται εν αυτη.
2 Perocché l'ira del Signore sta sopra a tutte le genti, e il suo furore sopra tutta la lor moltitudine: la ucciderà, e daralla a morte.	2 Διοτι ο θυμος του Κυριου ειναι επι παντα τα εθνη, και η φλογερα οργη αυτου επι παντα τα στρατευματα αυτων? κατεστρεψεν αυτα ολοκληρως? παρεδωκεν αυτα εις σφαγην.
3 I loro uccisi saran gettati al campo, e si alzerà la puzza dai loro cadaveri: i monti coleranno del loro sangue.	3 Οι δε πεφονευμενοι αυτων θελουσι ριφθη εξω, και η δυσωδια αυτων θελει αναδοθη απο των πτωματων αυτων? τα δε ορη θελουσι διαλυθη απο του αιματος αυτων.
4 Verrà meno tutta la milizia de' cieli, e i cieli saranno ravvolti come un libro; e tutta la lor milizia cadrà, come cade la foglia della vite, e del fico.	4 Και πασα η στρατια του ουρανου θελει λυωσει, και οι ουρανοι θελουσι περιτυλιχθη ως βιβλιον, και πασα η στρατια αυτων θελει πεσει, καθως πιπτει το φυλλον απο της αμπελου και καθως πιπτουσι τα φυλλα απο της συκης.
5 Perocché la mia spada si è insanguinata nel cielo: ecco che ella piomberà sompra l'Idumea, e sopra quel popolo, che sarà ucciso da me per giu sta vendetta.	5 Διοτι η μαχαιρα μου εμεθυσθη εν τω ουρανω? ιδου, επι την Ιδουμαιαν και επι τον λαον της καταστροφης μου θελει καταβη δια κρισιν.
6 La spada del Signore è tutta sangue, tutta unta di grasso, di sangue degli agnelli, e de' capri, del sangue de' grassi arieti: perocché la vittima del Signore è in Bosra, e un gran macello nella terra di Edom.	6 Η μαχαιρα του Κυριου ειναι πληρης αιματος? επαχυνθη με το παχος, με το αιμα των αρνιων και τραγων, με το παχος των νεφρων των κριων? διοτι ο Κυριος εχει θυσιαν εν Βοσορρα και σφαγην μεγαλην εν τη γη της Ιδουμαιας.
7 E cadranno a terra con essi gli unicorni, e tori co' potenti: sarà inebriata di sangue la loro terra, e la loro campagna del grassume de' corpi:	7 Και οι μονοκεροι θελουσι καταβη μετ' αυτων και οι μοσχοι μετα των ταυρων? και η γη αυτων θελει μεθυσθη απο αιματος, και το χωμα αυτων θελει παχυνθη απο παχους.
8 Perchè giorno è questo della vendetta del Signore, anno, in cui renderassi giustizia a Sionne.	8 Διοτι ειναι ημερα εκδικησεως του Κυριου, ενιαυτος ανταποδοσεων δια την κρισιν της Σιων.
9 E i suoi torrenti si cangeranno in pece, e la sua terra in solfo; e i suoi campi diverran pece ardente.	9 Και τα ρευματα αυτης θελουσι μεταβληθη εις πισσαν και το χωμα αυτης εις θειον, και η γη αυτης θελει κατασταθη πισσα καιομενη?
10 Né dì, né notte cesserà l'incendio, salirà in eterno il fumo di lei: sarà desolata per generazioni, e generazioni: non vi passerà, anima per tutti i secoli.	10 νυκτα και ημεραν δεν θελει σβεσθη? ο καπνος αυτης θελει αναβαινει ακαταπαυστως? απο γενεας εις γενεαν θελει μενει ηρημωμενη? και δεν θελει υπαρχει ο διαβαινων δι' αυτης εις αιωνα αιωνος.
11 E ne saranno padroni l'onocretalo, e l'ericio: l'ibide, e il corvo vi avranno stanza: sarà tesa sopra di lei una corda, affine di annichilarla, e un livello per desolarla.	11 Αλλ' ο πελεκαν και ο ακανθοχοιρος θελουσι κληρονομησει αυτην? και η γλαυξ και ο κοραξ θελουσι κατοικει εν αυτη? και ο Κυριος θελει εξαπλωσει επ' αυτης, σχοινιον ερημωσεως και σταθμην κρημνισμου.
12 Non vi saran più suoi nobili, ma ei chiederanno un re, e tutti i suoi principi saranno annientati.	12 Θελουσι καλεσει εις την βασιλειαν τους μεγιστανας αυτης αλλ' ουδεις θελει εισθαι εκει? και παντες οι αρχοντες αυτης θελουσιν ελθει εις το μηδεν.
13 E sulle case di lei nasceranno spine, ed ortiche, e roveti sulle sue rocche: ella sarà covile di dragoni, e luogo di pastura agli struzzoli.	13 Και ακανθαι θελουσι βλαστησει εν τοις παλατιοις αυτης, κνιδαι και βατοι εν τοις οχυρωμασιν αυτης? και θελει εισθαι κατοικια θωων, αυλη στρουθοκαμηλων.
14 E vi s'incontreranno demoni con onocentauri, e i satiri grideranno l'uno all'altro: ivi s'accovaccerà la lamia, e vi riposerà.	14 Και οι λυκοι θελουσι συναπαντασθαι εκει με τους αιλουρους? και ο σατυρος θελει φωναζει προς τον συντροφον αυτου? ο κοκκυξ ετι θελει αναπαυεσθαι εκει, ευρισκων εις εαυτον τοπον αναπαυσεως.
15 Ivi ha sua tana l'ericio, e vi al leva i suoi parti, e dilatata all'intorno la tana li nutre all'ombra di lei: ivi i milvi si uniscono l'uno coll'altro.	15 Εκει θελει εμφωλευει ο νυκτοκοραξ και θελει γεννα και επωαζει και συναγει τους νεοσσους υπο την σκιαν αυτου? εκει θελουσι συναγεσθαι και οι γυπες, εκαστος μετα του συντροφου αυτου.
16 Cercate diligentemente nel libro del Signore, e leggete: di queste cose una non mancherà, una non sarà senza l'altra: perocché quello, che esce dalla mia bocca, egli me lo ha dettato, e lo spirito di lui ha egli stesso riunite queste cose.	16 Ζητησατε εν τω βιβλιω του Κυριου και αναγνωσατε? ουδεν εκ τουτων θελει λειψει, ουδεν θελει εισθαι χωρις του συντροφου αυτου? διοτι αυτο το στομα του Κυριου προσεταξε, και αυτο το πνευμα αυτου συνηγαγε ταυτα.
17 Ed egli è, che darà ad essi la lor porzione, la mano di lui dividerà ad essi l'Idumea con misura: ei la possederanno sempre in eterno, e per tutte le generazioni la abiteranno.	17 Και αυτος ερριψε τον κληρον περι αυτων, και η χειρ αυτου διεμοιρασεν εις αυτα με σταθμην εκεινην την γην? θελουσι κληρονομησει αυτην εις τον αιωνα? απο γενεας εις γενεαν θελουσι κατοικει εν αυτη.