Psalmi 50

VULGATA	NOVA VULGATA
1 In finem. Psalmus David,	1 Psalmus. Asaph. Deus deorum, Dominus, locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee.	2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit,
3 Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam ; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.	3 Deus noster veniet et non silebit: ignis consumens est in conspectu eius, et in circuitu eius tempestas valida.
4 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.	4 Advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum:
5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.	5 “ Congregate mihi sanctos meos, qui disposuerunt testamentum meum in sacrificio ”.
6 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci ; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.	6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius, quoniam Deus iudex est.
7 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.	7 “ Audi, populus meus, et loquar, Israel, et testificabor adversum te: Deus, Deus tuus, ego sum.
8 Ecce enim veritatem dilexisti ; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.	8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta enim tua in conspectu meo sunt semper.
9 Asperges me hyssopo, et mundabor ; lavabis me, et super nivem dealbabor.	9 Non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos.
10 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.	10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumentorum mille in montibus.
11 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.	11 Cognovi omnia volatilia caeli; et, quod movetur in agro, meum est.
12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.	12 Si esuriero non dicam tibi; meus est enim orbis terrae et plenitudo eius.
13 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.	13 Numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo?
14 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.	14 Immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua;
15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.	15 et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me ”.
16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.	16 Peccatori autem dixit Deus: “ Quare tu enarras praecepta mea et assumis testamentum meum in os tuum?
17 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.	17 Tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum.
18 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique ; holocaustis non delectaberis.	18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris erat portio tua.
19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus ; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.	19 Os tuum dimittebas ad malitiam, et lingua tua concinnabat dolos.
20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.	20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae proferebas opprobrium.
21 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta ; tunc imponent super altare tuum vitulos.	21 Haec fecisti, et tacui. Existimasti quod eram tui similis. Arguam te et statuam illa contra faciem tuam.
	22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum, ne quando rapiam, et non sit qui eripiat.
	23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me; et, qui immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei ”.