Psalmi 50

VULGATA	LXX
1 In finem. Psalmus David,	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ
2 cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee.	2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε
3 Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam ; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.	3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου
4 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.	4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με
5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.	5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος
6 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci ; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.	6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε
7 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.	7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου
8 Ecce enim veritatem dilexisti ; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.	8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι
9 Asperges me hyssopo, et mundabor ; lavabis me, et super nivem dealbabor.	9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι
10 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.	10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα
11 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.	11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον
12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.	12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου
13 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.	13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου
14 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.	14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με
15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.	15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν
16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.	16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου
17 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.	17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου
18 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique ; holocaustis non delectaberis.	18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις
19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus ; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.	19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει
20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.	20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ
21 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta ; tunc imponent super altare tuum vitulos.	21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους