Psalmi 107

¹Canticum Psalmi, ipsi David.

²Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum ;
cantabo, et psallam in gloria mea.

³Exsurge, gloria mea ; exsurge, psalterium et cithara ;
exsurgam diluculo.
⁴Confitebor tibi in populis, Domine,
et psallam tibi in nationibus :
⁵quia magna est super cælos misericordia tua,
et usque ad nubes veritas tua.
⁶Exaltare super cælos, Deus,
et super omnem terram gloria tua :
⁷ut liberentur dilecti tui.
Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
⁸Deus locutus est in sancto suo :
Exsultabo, et dividam Sichimam ;
et convallem tabernaculorum dimetiar.
⁹Meus est Galaad, et meus est Manasses,
et Ephraim susceptio capitis mei.
Juda rex meus ;¹⁰Moab lebes spei meæ :
in Idumæam extendam calceamentum meum ;
mihi alienigenæ amici facti sunt.
¹¹Quis deducet me in civitatem munitam ?
quis deducet me usque in Idumæam ?
¹²nonne tu, Deus, qui repulisti nos ?
et non exibis, Deus, in virtutibus nostris ?
¹³Da nobis auxilium de tribulatione,
quia vana salus hominis.
¹⁴In Deo faciemus virtutem ;
et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.