Psalmi 24

¹ In finem. Psalmus David. Ad te, Domine, levavi animam meam :

² Deus meus, in te confido ; non erubescam.
³ Neque irrideant me inimici mei :
etenim universi qui sustinent te, non confundentur.
⁴ Confundantur omnes iniqua agentes supervacue.
Vias tuas, Domine, demonstra mihi,
et semitas tuas edoce me.
⁵ Dirige me in veritate tua, et doce me,
quia tu es Deus salvator meus,
et te sustinui tota die.
⁶ Reminiscere miserationum tuarum, Domine,
et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.
⁷ Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris.
Secundum misericordiam tuam memento mei tu,
propter bonitatem tuam, Domine.
⁸ Dulcis et rectus Dominus ;
propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
⁹ Diriget mansuetos in judicio ;
docebit mites vias suas.
¹⁰ Universæ viæ Domini, misericordia et veritas,
requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.
¹¹ Propter nomen tuum, Domine,
propitiaberis peccato meo ; multum est enim.
¹² Quis est homo qui timet Dominum ?
legem statuit ei in via quam elegit.
¹³ Anima ejus in bonis demorabitur,
et semen ejus hæreditabit terram.
¹⁴ Firmamentum est Dominus timentibus eum ;
et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
¹⁵ Oculi mei semper ad Dominum,
quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
¹⁶ Respice in me, et miserere mei,
quia unicus et pauper sum ego.
¹⁷ Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt :
de necessitatibus meis erue me.
¹⁸ Vide humilitatem meam et laborem meum,
et dimitte universa delicta mea.
¹⁹ Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt,
et odio iniquo oderunt me.
²⁰ Custodi animam meam, et erue me :
non erubescam, quoniam speravi in te.
²¹ Innocentes et recti adhæserunt mihi,
quia sustinui te.
²² Libera, Deus, Israël
ex omnibus tribulationibus suis.