Psalmi 52

¹ In finem, pro Maëleth intelligentiæ David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus.

² Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ;
non est qui faciat bonum.
³ Deus de cælo prospexit super filios hominum,
ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.
⁴ Omnes declinaverunt ; simul inutiles facti sunt :
non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
⁵ Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem,
qui devorant plebem meam ut cibum panis ?
⁶ Deum non invocaverunt ;
illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.
Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent :
confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.
⁷ Quis dabit ex Sion salutare Israël ?
cum converterit Deus captivitatem plebis suæ,
exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.