Psalmi 57

¹ In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.

² Si vere utique justitiam loquimini,
recta judicate, filii hominum.

³ Etenim in corde iniquitates operamini ;
in terra injustitias manus vestræ concinnant.
⁴ Alienati sunt peccatores a vulva ;
erraverunt ab utero :
locuti sunt falsa.
⁵ Furor illis secundum similitudinem serpentis,
sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,
⁶ quæ non exaudiet vocem incantantium,
et venefici incantantis sapienter.
⁷ Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum ;
molas leonum confringet Dominus.
⁸ Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens ;
intendit arcum suum donec infirmentur.
⁹ Sicut cera quæ fluit auferentur ;
supercecidit ignis, et non viderunt solem.
¹⁰ Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum,
sicut viventes sic in ira absorbet eos.
¹¹ Lætabitur justus cum viderit vindictam ;
manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
¹² Et dicet homo : Si utique est fructus justo,
utique est Deus judicans eos in terra.