Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 37


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato.1 - Salmo di David. Per la commemorazione. Per il sabbato.
2 Domine, ne in furore tuo arguas me,
neque in ira tua corripias me :
2 Signore, nel tuo sdegno, non mi rimproverare, e nell' ira tua non mi castigare.
3 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi,
et confirmasti super me manum tuam.
3 Perché le frecce son confitte in me, e hai aggravato su me la tua mano.
4 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ ;
non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum :
4 Non v'è sanità nella mia carne a cagion dell'ira tua, non v'ha pace per le mie ossa a cagione de' miei peccati.
5 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum,
et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Perché le mie iniquità han sorpassato il mio capo, e come grave pondo si sono aggravate, troppo per me!
6 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ,
a facie insipientiæ meæ.
6 Sono imputridite e marcite le mie piagheper la mia stoltezza.
7 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem ;
tota die contristatus ingrediebar.
7 Misero io sono e curvo sino all'estremo, tutto il dì me ne vo contristato.
8 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus,
et non est sanitas in carne mea.
8 I miei lombi son pieni di fiamme, e non v'è sanità nella mia carne.
9 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis ;
rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Son abbattuto e fiaccato oltre modo, ruggisco per il gemito del mio cuore.
10 Domine, ante te omne desiderium meum,
et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Signore, dinanzi a te è ogni mio desiderio, e il mio sospiro a te non è nascosto!
11 Cor meum conturbatum est ;
dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum,
et ipsum non est mecum.
11 Il mio cuore è in subbuglio, m'ha abbandonato il mio vigore, e il lume degli occhi miei anch'esso non è [più] con me.
12 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt ;
et qui juxta me erant, de longe steterunt :
et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 I miei amici e compagni di fronte alla mia piaga si fermano, e i miei prossimi da lungi si stanno.
13 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates,
et dolos tota die meditabantur.
13 E tendon lacci quei che mirano alla mia vita, e quei che cercano il mio danno propalan falsità, e inganni tutto il dì van meditando.
14 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam ;
et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Ma io [son] come un sordo, non dò ascolto, e son come un muto che non apre la sua bocca.
15 Et factus sum sicut homo non audiens,
et non habens in ore suo redargutiones.
15 Son diventato come un uom che non ode, e che non ha repliche sulla sua bocca.
16 Quoniam in te, Domine, speravi ;
tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Perchè in te, o Signore, io spero: tu m'esaudirai, o Signore Dio mio.
17 Quia dixi : Nequando supergaudeant mihi inimici mei ;
et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Ho detto: «Non si rallegrin di me i miei nemici, che [già] al vacillar de' miei piedi fan la voce grossa contro di me!».
18 Quoniam ego in flagella paratus sum,
et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Perchè ai flagelli sono esposto, e il mio dolore è sempre dinanzi a me.
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo,
et cogitabo pro peccato meo.
19 Giacchè l'iniquità mia io confesso, e m'angustio per il mio peccato.
20 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me :
et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 E i miei nemici vivono e si fan più forti di me, e si moltiplicano quei che m'odiano ingiustamente.
21 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi,
quoniam sequebar bonitatem.
21 Quei che rendon male per bene, m'attaccano perch'io vo dietro al bene.
22 Ne derelinquas me, Domine Deus meus ;
ne discesseris a me.
22 Non m'abbandonare, Signore: Dio mio, non t'allontanar da me.
23 Intende in adjutorium meum,
Domine Deus salutis meæ.
23 Accorri in mio aiuto, o Signore, Dio della mia salvezza!