Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 102


font
VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino,
et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
1 Preghiera di un afflitto che langue ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
2 Benedic, anima mea, Domino,
et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
2 Signore, ascolta la mia preghiera; giunga a te il mio grido.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis ;
qui sanat omnes infirmitates tuas :
3 Non tener nascosto da me il tuo volto, quando l'angoscia mi stringe. Protendi verso di me il tuo orecchio; quando t'invoco, non tardare a rispondermi.
4 qui redimit de interitu vitam tuam ;
qui coronat te in misericordia et miserationibus :
4 Sì, si dileguano come fumo i miei giorni; ardono come brace le mie ossa.
5 qui replet in bonis desiderium tuum ;
renovabitur ut aquilæ juventus tua :
5 E' stato colpito il mio cuore e s'è inaridito come erba; trascuro di prendere perfino il cibo.
6 faciens misericordias Dominus,
et judicium omnibus injuriam patientibus.
6 A causa del mio gemere la mia pelle s'è attaccata alle ossa.
7 Notas fecit vias suas Moysi ;
filiis Israël voluntates suas.
7 Sono diventato come un pellicano del deserto, sono simile a un gufo fra le macerie.
8 Miserator et misericors Dominus :
longanimis, et multum misericors.
8 Nel continuo vegliare sono diventato come un passero, tutto solo sul tetto.
9 Non in perpetuum irascetur,
neque in æternum comminabitur.
9 M'insultano tutti i giorni i miei nemici, sono furenti contro di me; imprecano sul mio nome.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis,
neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
10 Mi nutro di cenere come di pane, mescolo lacrime alle mie bevande.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra,
corroboravit misericordiam suam super timentes se ;
11 Sì, per la tua ira e il tuo sdegno mi hai preso e mi hai gettato lontano.
12 quantum distat ortus ab occidente,
longe fecit a nobis iniquitates nostras.
12 I miei giorni sono come ombra che s'allunga, mentre come erba mi sento inaridire.
13 Quomodo miseretur pater filiorum,
misertus est Dominus timentibus se.
13 Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo ricordo, di generazione in generazione.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum ;
recordatus est quoniam pulvis sumus.
14 Tu sorgerai e avrai pietà di Sion; poiché è tempo di usarle misericordia, è giunta l'ora.
15 Homo, sicut f?num dies ejus ;
tamquam flos agri, sic efflorebit :
15 Sì, sono care ai tuoi servi le sue pietre; essi sentono pietà per le sue rovine.
16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet,
et non cognoscet amplius locum suum.
16 Le genti temeranno il nome del Signore; la tua gloria, tutti i re della terra.
17 Misericordia autem Domini ab æterno,
et usque in æternum super timentes eum.
Et justitia illius in filios filiorum,
17 Sì, il Signore ha ricostruito Sion ed è apparso nella sua gloria.
18 his qui servant testamentum ejus,
et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
18 Egli ha esaudito la preghiera dei derelitti, non ha disprezzato la loro implorazione.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam,
et regnum ipsius omnibus dominabitur.
19 Questo venga scritto per la generazione futura, e un popolo rigenerato dia lode al Signore.
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus :
potentes virtute, facientes verbum illius,
ad audiendam vocem sermonum ejus.
20 Sì, il Signore ha guardato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha mirato la terra,
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus ;
ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
21 per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i votati alla morte,
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus :
in omni loco dominationis ejus,
benedic, anima mea, Domino.
22 e così annunzino in Sion il nome del Signore, e la sua lode in Gerusalemme,
23 quando insieme si raduneranno i popoli e i regni per servire il Signore.
24 E' stato abbattuto per via il mio vigore; sono stati accorciati i miei giorni.
25 Io dico: "Mio Dio, non mi rapire alla metà dei miei giorni. I tuoi anni si protraggono per generazione e generazione.
26 All'inizio tu fondasti la terra e opera delle tue mani furono i cieli.
27 Essi periranno, ma tu rimarrai; tutti loro si logoreranno come una veste, come un abito tu li muterai ed essi saranno mutati.
28 Ma tu sei sempre lo stesso e i tuoi anni non verranno mai meno.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora e la loro progenie sarà salda davanti a te".