Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Psalmi 102


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino,
et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
1 Preghiera di un povero che è sfinito ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
2 Benedic, anima mea, Domino,
et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,a te giunga il mio grido di aiuto.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis ;
qui sanat omnes infirmitates tuas :
3 Non nascondermi il tuo voltonel giorno in cui sono nell’angoscia.Tendi verso di me l’orecchio,quando t’invoco, presto, rispondimi!
4 qui redimit de interitu vitam tuam ;
qui coronat te in misericordia et miserationibus :
4 Svaniscono in fumo i miei giornie come brace ardono le mie ossa.
5 qui replet in bonis desiderium tuum ;
renovabitur ut aquilæ juventus tua :
5 Falciato come erba, inaridisce il mio cuore;dimentico di mangiare il mio pane.
6 faciens misericordias Dominus,
et judicium omnibus injuriam patientibus.
6 A forza di gridare il mio lamentomi si attacca la pelle alle ossa.
7 Notas fecit vias suas Moysi ;
filiis Israël voluntates suas.
7 Sono come la civetta del deserto,sono come il gufo delle rovine.
8 Miserator et misericors Dominus :
longanimis, et multum misericors.
8 Resto a vegliare:sono come un passerosolitario sopra il tetto.
9 Non in perpetuum irascetur,
neque in æternum comminabitur.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,furenti imprecano contro di me.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis,
neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
10 Cenere mangio come fosse pane,alla mia bevanda mescolo il pianto;
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra,
corroboravit misericordiam suam super timentes se ;
11 per il tuo sdegno e la tua collerami hai sollevato e scagliato lontano.
12 quantum distat ortus ab occidente,
longe fecit a nobis iniquitates nostras.
12 I miei giorni declinano come ombrae io come erba inaridisco.
13 Quomodo miseretur pater filiorum,
misertus est Dominus timentibus se.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,il tuo ricordo di generazione in generazione.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum ;
recordatus est quoniam pulvis sumus.
14 Ti alzerai e avrai compassione di Sion:è tempo di averne pietà, l’ora è venuta!
15 Homo, sicut f?num dies ejus ;
tamquam flos agri, sic efflorebit :
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietree li muove a pietà la sua polvere.
16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet,
et non cognoscet amplius locum suum.
16 Le genti temeranno il nome del Signoree tutti i re della terra la tua gloria,
17 Misericordia autem Domini ab æterno,
et usque in æternum super timentes eum.
Et justitia illius in filios filiorum,
17 quando il Signore avrà ricostruito Sione sarà apparso in tutto il suo splendore.
18 his qui servant testamentum ejus,
et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
18 Egli si volge alla preghiera dei derelitti,non disprezza la loro preghiera.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam,
et regnum ipsius omnibus dominabitur.
19 Questo si scriva per la generazione futurae un popolo, da lui creato, darà lode al Signore:
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus :
potentes virtute, facientes verbum illius,
ad audiendam vocem sermonum ejus.
20 «Il Signore si è affacciato dall’alto del suo santuario,dal cielo ha guardato la terra,
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus ;
ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
21 per ascoltare il sospiro del prigioniero,per liberare i condannati a morte,
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus :
in omni loco dominationis ejus,
benedic, anima mea, Domino.
22 perché si proclami in Sion il nome del Signoree la sua lode in Gerusalemme,
23 quando si raduneranno insieme i popolie i regni per servire il Signore».
24 Lungo il cammino mi ha tolto le forze,ha abbreviato i miei giorni.
25 Io dico: mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni;i tuoi anni durano di generazione in generazione.
26 In principio tu hai fondato la terra,i cieli sono opera delle tue mani.
27 Essi periranno, tu rimani;si logorano tutti come un vestito,come un abito tu li muterai ed essi svaniranno.
28 Ma tu sei sempre lo stessoe i tuoi anni non hanno fine.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,la loro stirpe vivrà sicura alla tua presenza.