Giobbe 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Ma Baldad di Sudi prese la parola, e disse: | 1 Respondens autem Baldad Suhites dixit: |
2 Fino a quando discorrerai tu in simil guisa, e le parole della tua bocca saranno un vento furioso? | 2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui? |
3 Forse Dio non è retto nel giudicare, e l'Onnipotente altera la giustizia? | 3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est? |
4 Abbenchè abbiano i tuoi figliuoli peccato contro di lui, ed ei gli abbia lasciati in balìa della loro iniquità, | 4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae, |
5 Nulladimeno se tu con sollecitudine ricorri a Dio, e preghi l'Onnipotente: | 5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus, |
6 Se camminerai con innocenza, e rettitudine, egli tosto si sveglierà in tuo soccorso, e la pace renderà all'abitazione di tua innocenza: | 6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae; |
7 Talmente che se i tuoi principj furono piccoli, l'ultimo stato tuo sarà grande oltre modo. | 7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. |
8 Imperocché interroga le passate generazioni, e diligentemente riscontrai le memorie de' padri: | 8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam. |
9 (Perocché noi siamo di jeri, e siamo ignoranti, mentre un'ombra sono i giorni nostri sopra la terra.) | 9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram. |
10 E quelli ti istruiranno, parleranno a te, e dal cuor loro metteran fuora le lor sentenze. | 10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia? |
11 Può egli il giunco serbarsi verde senza l'umore, o crescere senz'acqua la carice? | 11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua? |
12 Mentre ella è in vigore, senza che mano alcuna la offenda inaridisce prima che tutte le altre erbe: | 12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit. |
13 Tal' è la sorte di tutti quelli, che si scordano di Dio: così la speranza dell'ipocrita andrà in fumo: | 13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit. |
14 Ei non si vanterà di sua stoltezza, e la sua fidanza sarà qual tela di ragno. | 14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius. |
15 Egli si appoggerà alla sua casa, e questa traballerà; la appuntellerà, e non istarà ritta: | 15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget. |
16 Una pianta si vede fresca prima che venga il sole, e nel suol nativo germoglia. | 16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur. |
17 Le sue radici si implicano in una massa di pietre, ed ella vive trai sassi. | 17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur. |
18 Se uno la svellerà dal suo sito, ella vi rinunzierà dicendo: Non ho che fare con te. | 18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”. |
19 Perocché la fortuna di sua condizione è questa, che altri polloni spuntino di nuovo da quella terra. | 19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur. |
20 Dio non rigetta l'uomo dabbene, ma non porgerà la mano ai malvagj: | 20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis, |
21 Tu una volta avrai in bocca il riso, e sulle tue labbra canti di allegrezza. | 21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo. |
22 Coloro che ti odiano saranno coperti di confusione; ma il padiglione degli empj non sussisterà. | 22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”. |