Psalmi 48

VULGATA	LXX
1 In finem, filiis Core. Psalmus.	1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος
2 Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :	2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
3 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.	3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης
4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.	4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
5 Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam.	5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου
6 Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me.	6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με
7 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.	7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι
8 Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam,	8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου
9 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ;	9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου
10 et vivet adhuc in finem.	10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας
11 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes : simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,	11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων
12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum ; tabernacula eorum in progenie et progenie : vocaverunt nomina sua in terris suis.	12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων
13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.	13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις
14 Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt.	14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα
15 Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.	15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.	16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :	17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.	18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei.	19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
20 Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen.	20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.	21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις