Giobbe 16

NOVA VULGATA	LXX
1 Respondens autem Iob dixit:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 “ Audivi frequenter talia! onsolatores molesti omnes vos estis.	2 ακηκοα τοιαυτα πολλα παρακλητορες κακων παντες
3 Numquid habebunt finem verba ventosa, aut quid te exacerbat, ut respondeas?	3 τι γαρ μη ταξις εστιν ρημασιν πνευματος η τι παρενοχλησει σοι οτι αποκρινη
4 Poteram et ego similia vestri loqui, si esset anima vestra pro anima mea! Concinnarem super vos sermones et moverem caput meum super vos.	4 καγω καθ' υμας λαλησω ει υπεκειτο γε η ψυχη υμων αντι της εμης ειτ' εναλουμαι υμιν ρημασιν κινησω δε καθ' υμων κεφαλην
5 Roborarem vos ore meo et motum labiorum meorum non cohiberem.	5 ειη δε ισχυς εν τω στοματι μου κινησιν δε χειλεων ου φεισομαι
6 Si locutus fuero, non quiescet dolor meus et, si tacuero, non recedet a me;	6 εαν γαρ λαλησω ουκ αλγησω το τραυμα εαν δε και σιωπησω τι ελαττον τρωθησομαι
7 nunc autem defatigavit me dolor meus, et tu vastasti omnem coetum meum.	7 νυν δε κατακοπον με πεποιηκεν μωρον σεσηποτα
8 Rugae meae testimonium dicunt contra me; et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi,	8 και επελαβου μου εις μαρτυριον εγενηθη και ανεστη εν εμοι το ψευδος μου κατα προσωπον μου ανταπεκριθη
9 Ira eius discerpsit me et adversata est mihi, et infremuit contra me dentibus suis. Hostis meus acuit oculos suos in me.	9 οργη χρησαμενος κατεβαλεν με εβρυξεν επ' εμε τους οδοντας βελη πειρατων αυτου επ' εμοι επεσεν
10 Aperuerunt super me ora sua et exprobrantes percusserunt maxillam meam, simul conferti contra me.	10 ακισιν οφθαλμων ενηλατο οξει επαισεν με εις σιαγονα ομοθυμαδον δε κατεδραμον επ' εμοι
11 Concludit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradit.	11 παρεδωκεν γαρ με ο κυριος εις χειρας αδικου επι δε ασεβεσιν ερριψεν με
12 Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum. Tenuit cervicem meam, confregit me et posuit me sibi quasi in signum.	12 ειρηνευοντα διεσκεδασεν με λαβων με της κομης διετιλεν κατεστησεν με ωσπερ σκοπον
13 Circumdedit me lanceis suis, scidit lumbos meos, non pepercit et effudit in terra iecur meum.	13 εκυκλωσαν με λογχαις βαλλοντες εις νεφρους μου ου φειδομενοι εξεχεαν εις την γην την χολην μου
14 Dirupit me rumpens et diruens, irruit in me quasi gigas.	14 κατεβαλον με πτωμα επι πτωματι εδραμον προς με δυναμενοι
15 Saccum consui super cutem meam et dimisi in terram cornu meum.	15 σακκον ερραψα επι βυρσης μου το δε σθενος μου εν γη εσβεσθη
16 Facies mea rubuit a fletu, et palpebrae meae caligaverunt;	16 η γαστηρ μου συγκεκαυται απο κλαυθμου επι δε βλεφαροις μου σκια
17 attamen absque iniquitate manus meae, cum haberem mundas preces.	17 αδικον δε ουδεν ην εν χερσιν μου ευχη δε μου καθαρα
18 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.	18 γη μη επικαλυψης εφ' αιματι της σαρκος μου μηδε ειη τοπος τη κραυγη μου
19 Ecce enim in caelo testis meus, et conscius meus in excelsis.	19 και νυν ιδου εν ουρανοις ο μαρτυς μου ο δε συνιστωρ μου εν υψιστοις
20 Interpretes mei sunt cogitationes meae: ad Deum stillat oculus meus.	20 αφικοιτο μου η δεησις προς κυριον εναντι δε αυτου σταζοι μου ο οφθαλμος
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, sicut iudicatur filius hominis cum collega suo.	21 ειη δε ελεγχος ανδρι εναντι κυριου και υιος ανθρωπου τω πλησιον αυτου
22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.	22 ετη δε αριθμητα ηκασιν οδω δε η ουκ επαναστραφησομαι πορευσομαι