Giobbe 16

¹ Respondens autem Iob dixit:

² “ Audivi frequenter talia!
onsolatores molesti omnes vos estis.

³ Numquid habebunt finem verba ventosa,
aut quid te exacerbat, ut respondeas?

⁴ Poteram et ego similia vestri loqui,
si esset anima vestra pro anima mea!
Concinnarem super vos sermones
et moverem caput meum super vos.

⁵ Roborarem vos ore meo
et motum labiorum meorum non cohiberem.

⁶ Si locutus fuero, non quiescet dolor meus
et, si tacuero, non recedet a me;

⁷ nunc autem defatigavit me dolor meus,
et tu vastasti omnem coetum meum.

⁸ Rugae meae testimonium dicunt contra me;
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi,

⁹ Ira eius discerpsit me et adversata est mihi,
et infremuit contra me dentibus suis.
Hostis meus acuit oculos suos in me.

¹⁰ Aperuerunt super me ora sua
et exprobrantes percusserunt maxillam meam,
simul conferti contra me.

¹¹ Concludit me Deus apud iniquum
et manibus impiorum me tradit.

¹² Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum.
Tenuit cervicem meam, confregit me
et posuit me sibi quasi in signum.

¹³ Circumdedit me lanceis suis,
scidit lumbos meos, non pepercit
et effudit in terra iecur meum.

¹⁴ Dirupit me rumpens et diruens,
irruit in me quasi gigas.

¹⁵ Saccum consui super cutem meam
et dimisi in terram cornu meum.

¹⁶ Facies mea rubuit a fletu,
et palpebrae meae caligaverunt;

¹⁷ attamen absque iniquitate manus meae,
cum haberem mundas preces.

¹⁸ Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus.

¹⁹ Ecce enim in caelo testis meus,
et conscius meus in excelsis.

²⁰ Interpretes mei sunt cogitationes meae:
ad Deum stillat oculus meus.

²¹ Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo,
sicut iudicatur filius hominis cum collega suo.

²² Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam, per quam non revertar, ambulo.