Giobbe 33

¹ Audi igitur, Iob, eloquia mea
et omnes sermones meos ausculta.

² Ecce aperui os meum,
loquatur lingua mea in faucibus meis.

³ Ex recto corde sermones mei sunt,
et sententiam puram labia mea loquentur.

⁴ Spiritus Dei fecit me,
et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.

⁵ Si potes, responde mihi,
praepara te coram me et consiste.

⁶ Ecce ego sicut tu coram Deo sum
et de eodem luto abscissus sum et ego.

⁷ Verumtamen terror meus non te terreat,
et onus meum non sit tibi grave.

⁸ Dixisti ergo in auribus meis,
et vocem verborum tuorum audivi:

⁹ “Mundus sum ego et absque delicto;
immaculatus, et non est iniquitas in me.

¹⁰ Quia querelas in me repperit,
ideo arbitratus est me inimicum sibi;

¹¹ posuit in nervo pedes meos,
custodivit omnes semitas meas”.

¹² Hoc est ergo, in quo non es iustificatus, respondebo tibi,
quia maior est Deus homine.

¹³ Quare adversus eum contendis,
quod non ad omnia verba responderit tibi?

¹⁴ Semel loquitur Deus,
et secundo idipsum non repetit.

¹⁵ Per somnium in visione nocturna,
quando irruit sopor super homines,
et dormiunt in lectulo,

¹⁶ tunc aperit aures virorum
et in visionibus terret eos,

¹⁷ ut avertat hominem ab his, quae facit,
et liberet eum de superbia,

¹⁸ eruens animam eius a fovea
et vitam illius, ut non transeat canalem mortis.

¹⁹ Increpat quoque per dolorem in lectulo,
et tremitus ossium eius continuus.

²⁰ Abominabilis ei fit in vita sua panis,
et animae illius cibus ante desiderabilis.

²¹ Tabescet caro eius in conspectu,
et ossa, quae non videbantur, nudabuntur.

²² Appropinquavit corruptioni foveae,
et vita illius mortiferis sedibus.

²³ Si fuerit apud eum angelus, unus de milibus interpres,
ut annuntiet homini aequitatem,

²⁴ miserebitur eius et dicet:
“Libera eum, ut non descendat in foveam;
inveni, in quo ei propitier”.

²⁵ Revirescet caro eius plus quam in iuventute,
revertetur ad dies adulescentiae suae.

²⁶ Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit;
et videbit faciem eius in iubilo,
et reddet homini iustitiam suam.

²⁷ Canit ad homines et dicit: “Peccavi et iustitiam perverti
et non debui satisfacere.

²⁸ Liberavit animam suam, ne pergeret in foveam,
sed vivens lucem videret”.

²⁹ Ecce haec omnia operatur Deus
duobus, tribus vicibus cum homine,

³⁰ ut revocet animas eorum a fovea
et illuminet luce viventium.

³¹ Attende, Iob, et audi me
et tace, dum ego loquor.

³² Si autem habes quod loquaris, responde mihi; loquere, volo enim te apparereiustum.

³³ Quod si non habes, audi me;
tace, et docebo te sapientiam ”.