Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 16


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Respondens autem Iob dixit:
1 Job respondió, diciendo:
2 “ Audivi frequenter talia!
onsolatores molesti omnes vos estis.
2 Ya escuché muchos discursos semejantes ¡tristes consoladores son todos ustedes!
3 Numquid habebunt finem verba ventosa,
aut quid te exacerbat, ut respondeas?
3 ¿Terminarán de una vez las palabras en el aire? ¿Qué es lo que te incita a replicar así?
4 Poteram et ego similia vestri loqui,
si esset anima vestra pro anima mea!
Concinnarem super vos sermones
et moverem caput meum super vos.
4 También yo hablaría como ustedes, si ustedes estuvieran en mi lugar. Los ensordecería con palabras y les haría gestos de conmiseración.
5 Roborarem vos ore meo
et motum labiorum meorum non cohiberem.
5 Los reconfortaría con mi boca y mis labios no dejarían de moverse.
6 Si locutus fuero, non quiescet dolor meus
et, si tacuero, non recedet a me;
6 Pero si hablo, no se alivia mi dolor; si me callo, tampoco se aparta de mí.
7 nunc autem defatigavit me dolor meus,
et tu vastasti omnem coetum meum.
7 Porque ahora, él me ha extenuado y desolado, todos sus temores
8 Rugae meae testimonium dicunt contra me;
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi,
8 me tienen acorralado; se levanta contra mí con testigo, mi debilidad me acusa en mi propia cara.
9 Ira eius discerpsit me et adversata est mihi,
et infremuit contra me dentibus suis.
Hostis meus acuit oculos suos in me.
9 Su ira me desgarra y me hostiga, él rechina sus dientes contra mí. Mi adversario me atraviesa con la mirada;
10 Aperuerunt super me ora sua
et exprobrantes percusserunt maxillam meam,
simul conferti contra me.
10 ellos abrieron sus fauces contra mí. me golpearon con desprecio las mejillas, se confabularon todos contra mí.
11 Concludit me Deus apud iniquum
et manibus impiorum me tradit.
11 Dios me entrega al poder del injusto, me arroja en manos de los malvados.
12 Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum.
Tenuit cervicem meam, confregit me
et posuit me sibi quasi in signum.
12 Yo estaba tranquilo y él me destrozó, me tomó por el cuello y me hizo pedazos. Me puso como blanco ante él,
13 Circumdedit me lanceis suis,
scidit lumbos meos, non pepercit
et effudit in terra iecur meum.
13 sus flechas vuelan a mi alrededor. Traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel.
14 Dirupit me rumpens et diruens,
irruit in me quasi gigas.
14 Abre en mí una brecha tras otra, arremete contra mí como un guerrero.
15 Saccum consui super cutem meam
et dimisi in terram cornu meum.
15 Llevo cosido un cilicio a mi piel, tengo hundida la frente en el polvo.
16 Facies mea rubuit a fletu,
et palpebrae meae caligaverunt;
16 Mi rostro está enrojecido por el llanto y la oscuridad envuelve mis pupilas.
17 attamen absque iniquitate manus meae,
cum haberem mundas preces.
17 Sin embargo, no hay violencia en mis manos y mi plegaria es pura.
18 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
18 ¡Tierra, no cubras mi sangre, que no haya un lugar de descanso para mi clamor!
19 Ecce enim in caelo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
19 Aún ahora, mi testigo está en el cielo y mi garante, en las alturas.
20 Interpretes mei sunt cogitationes meae:
ad Deum stillat oculus meus.
20 Mis amigos se burlan de mí, mientras mis ojos derraman lágrimas ante Dios.
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo,
sicut iudicatur filius hominis cum collega suo.
21 ¡Que él sea árbitro entre un hombre y Dios, como entre un hombre y su prójimo!
22 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam, per quam non revertar, ambulo.
22 Porque mis años están contados y voy a emprender el camino sin retorno.