Giobbe 11

¹ Respondens autem Sophar Naamathites dixit:

² “ Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur?
Aut vir verbosus iustificabitur?

³ Vaniloquium tuum viros tacere faciet,
et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

⁴ Dixisti enim: “Purus est sermo meus,
et mundus sum in conspectu tuo”.

⁵ Atque utinam Deus ipse loqueretur tecum
et aperiret labia sua tibi,

⁶ ut ostenderet tibi secreta sapientiae
et arcana consilia eius,
et intellegeres quod multo minora quaerat a te,
quam meretur iniquitas tua.

⁷ Forsitan vestigia Dei comprehendes
et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

⁸ Excelsior caelo est, et quid facies?
Profundior inferno, et quid cognosces?

⁹ Longior terra mensura eius
et latior mari.

¹⁰ Si subverterit vel concluserit et coarctaverit,
quis contradicet ei?

¹¹ Ipse enim novit hominum vanitatem;
et videns iniquitatem nonne considerat?

¹² Sed et vir vacuus cordatus fit,
et homo tamquam pullum onagri nascitur.

¹³ Tu autem, si cor tuum firmaveris
et expanderis ad eum manus tuas,

¹⁴ si iniquitatem, quae est in manu tua,abstuleris a te,
et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia,

¹⁵ tunc levare poteris faciem tuam absque macula
et eris stabilis et non timebis.

¹⁶ Miseriae quoque oblivisceris
et quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis.

¹⁷ Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam,
et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer.

¹⁸ Et habebis fiduciam, proposita tibi spe,
et defossus securus dormies.

¹⁹ Requiesces, et non erit qui te exterreat;
et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

²⁰ Oculi autem impiorum deficient,
et effugium peribit ab eis;
et spes illorum exhalatio animae ”.