Giobbe 8

¹ Respondens autem Baldad Suhites dixit:

² “ Usquequo loqueris talia,
et spiritus vehemens sermones oris tui?

³ Numquid Deus supplantat iudicium,
aut Omnipotens subvertit, quod iustum est?

⁴ Et si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suae,

⁵ tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum
et Omnipotentem fueris deprecatus,

⁶ si mundus et rectus incesseris,
statim evigilabit ad te
et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae;

⁷ in tantum ut, si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.

⁸ Interroga enim generationem pristinam
et diligenter investiga patrum memoriam.

⁹ Hesterni quippe sumus et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.

¹⁰ Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi
et de corde suo proferent eloquia?

¹¹ Numquid virere potest scirpus absque umore,
aut crescere carectum sine aqua?

¹² Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.

¹³ Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum,
et spes impii peribit.

¹⁴ Cuius spes filum tenue,
et sicut tela aranearum fiducia eius.

¹⁵ Innitetur super domum suam et nonstabit;
fulciet eam et non consurget.

¹⁶ Umectus videtur, antequam veniat sol,
et in horto suo germen eius egredietur.

¹⁷ Super acervum petrarum radices eius densabuntur,
et inter lapides commorabitur.

¹⁸ Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum et dicet: “Non novi te”.

¹⁹ Haec est enim laetitia viae eius,
ut rursum de terra alii germinentur.

²⁰ Deus non proiciet simplicem
nec porriget manum malignis,

²¹ donec impleatur risu os tuum,
et labia tua iubilo.

²² Qui oderunt te, induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet ”.