Psalmi 7

VULGATA	LXX
1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini.	1 ψαλμος τω δαυιδ ον ησεν τω κυριω υπερ των λογων χουσι υιου ιεμενι
2 Domine Deus meus, in te speravi ; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me :	2 κυριε ο θεος μου επι σοι ηλπισα σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ρυσαι με
3 nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.	3 μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος
4 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,	4 κυριε ο θεος μου ει εποιησα τουτο ει εστιν αδικια εν χερσιν μου
5 si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.	5 ει ανταπεδωκα τοις ανταποδιδουσιν μοι κακα αποπεσοιν αρα απο των εχθρων μου κενος
6 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat ; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.	6 καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα
7 Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum : et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto quod mandasti,	7 αναστηθι κυριε εν οργη σου υψωθητι εν τοις περασι των εχθρων μου εξεγερθητι κυριε ο θεος μου εν προσταγματι ω ενετειλω
8 et synagoga populorum circumdabit te : et propter hanc in altum regredere :	8 και συναγωγη λαων κυκλωσει σε και υπερ ταυτης εις υψος επιστρεψον
9 Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.	9 κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι
10 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.	10 συντελεσθητω δη πονηρια αμαρτωλων και κατευθυνεις δικαιον εταζων καρδιας και νεφρους ο θεος
11 Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.	11 δικαια η βοηθεια μου παρα του θεου του σωζοντος τους ευθεις τη καρδια
12 Deus judex justus, fortis, et patiens ; numquid irascitur per singulos dies ?	12 ο θεος κριτης δικαιος και ισχυρος και μακροθυμος μη οργην επαγων καθ' εκαστην ημεραν
13 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit ; arcum suum tetendit, et paravit illum.	13 εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο
14 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.	14 και εν αυτω ητοιμασεν σκευη θανατου τα βελη αυτου τοις καιομενοις εξειργασατο
15 Ecce parturiit injustitiam ; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.	15 ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν
16 Lacum aperuit, et effodit eum ; et incidit in foveam quam fecit.	16 λακκον ωρυξεν και ανεσκαψεν αυτον και εμπεσειται εις βοθρον ον ειργασατο
17 Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.	17 επιστρεψει ο πονος αυτου εις κεφαλην αυτου και επι κορυφην αυτου η αδικια αυτου καταβησεται
18 Confitebor Domino secundum justitiam ejus, et psallam nomini Domini altissimi.	18 εξομολογησομαι κυριω κατα την δικαιοσυνην αυτου και ψαλω τω ονοματι κυριου του υψιστου