Psalmi 59

VULGATA	GREEK BIBLE
1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλ-τασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ, οτε εστειλε ο Σαουλ, και παρεφυλαττον την οικιαν αυτου δια να θανατωσωσιν αυτον.>> Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Θεε μου? υπερασπισον με απο των επανισταμενων επ' εμε.
2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.	2 Ελευθερωσον με απο των εργαζομενων την ανομιαν και σωσον με απο ανδρων αιματων.
3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis.	3 Διοτι, ιδου, ενεδρευουσι την ψυχην μου? δυνατοι συνηχθησαν κατ' εμου? ουχι, Κυριε, δια ανομιαν μου ουδε δια αμαρτιαν μου?
4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est.	4 χωρις να υπαρχη εν εμοι ανομια, τρεχουσι και ετοιμαζονται. Εξεγερθητι εις συναντησιν μου και ιδε.
5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis.	5 Συ λοιπον, Κυριε ο Θεος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ, εξυπνησον δια να επισκεφθης παντα τα εθνη. Μη ελεησης μηδενα εκ των δολιων παραβατων. Διαψαλμα.
6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui.	6 Επιστρεφουσι το εσπερας? υλακτουσιν ως κυνες και κυκλουσι την πολιν.
7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me.	7 Ιδου, αυτοι εκχεουσι λογους δια του στοματος αυτων? ρομφαιαι ειναι εις τα χειλη αυτων? επειδη λεγουσι, Τις ακουει;
8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor.	8 Αλλα συ, Κυριε, θελεις γελασει επ' αυτους? θελεις μυκτηρισει παντα τα εθνη.
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;	9 Εν τη δυναμει αυτων επι σε θελω ελπιζει? διοτι συ, Θεε, εισαι το προπυργιον μου.
10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt.	10 Ο Θεος του ελεους μου θελει με προφθασει? ο Θεος θελει με καμει να ιδω την εκδικησιν επι τους παραφυλαττοντας με.
11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?	11 Μη φονευσης αυτους, μηποτε λησμονηση αυτο ο λαος μου? διασκορπισον αυτους εν τη δυναμει σου και ταπεινωσον αυτους, Κυριε, η ασπις ημων.
12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?	12 Δια την αμαρτιαν του στοματος αυτων, δια τους λογους των χειλεων αυτων, ας πιασθωσιν εν τη υπερηφανια αυτων? και δια την καταραν και το ψευδος, τα οποια λαλουσι.
13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.	13 Καταστρεψον αυτους, εν οργη καταστρεψον αυτους, ωστε να μη υπαρχωσι? και ας γνωρισωσιν οτι ο Θεος δεσποζει εν Ιακωβ, εως των περατων της γης. Διαψαλμα.
14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.	14 Ας επιστρεφωσι λοιπον το εσπερας, ας υλακτωσιν ως κυνες και ας περικυκλωσι την πολιν.
	15 Ας περιπλανωνται δια τροφην? και αν δεν χορτασθωσιν, ας γογγυζωσιν.
	16 Εγω δε θελω ψαλλει την δυναμιν σου, και το πρωι θελω υμνολογει εν αγαλλιασει το ελεος σου? διοτι εγεινες προπυργιον μου και καταφυγιον εν τη ημερα της θλιψεως μου.
	17 Ω δυναμις μου, σε θελω ψαλμωδει? διοτι συ, Θεε, εισαι το προπυργιον μου, ο Θεος του ελεους μου.