Psalmi 59
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, | 1 Per quelli, che saranno cangiati. Iscrizione da mettersi sopra una colonna: allo stesso Davidde per istruzione: quando egli messe a fuoco, e fiamma la Mesopotamia della Siria, e Sobal, e tornato Gioab vinse l'Idumea con istrage di dodici mila uomini nella valle delle saline. Tu ci rigettasti, o Dio, e ci distruggesti: ti sdegnasti, e avesti misericordia di noi. |
2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. | 2 Scuotesti la terra, e là spaccasti: sana le piaghe di lei, perocché ella è scommossa. |
3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis. | 3 Dure cose facesti provare al tuo popolo: ci abbeverasti con vino di amarezza. |
4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est. | 4 Tu che desti a color, che ti temevano un segno, perché dalla faccia dell'arco fuggissero; |
5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis. | 5 Affinchè fosser liberati i tuoi diletti; salvami colla tua destra, ed esaudiscimi. |
6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui. | 6 Ha parlato Dio pel suo Santo: mi consoleró, e spartirò la Samaria, e misurerò la valle dei tabernacoli. |
7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me. | 7 Mio è Galaad, e mio è Manasse, ed Efraim fortezza della mia testa. |
8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor. | 8 Giuda mio re: Moab vaso di mia speranza. Col mio piede calcherò l'Idumea: gli stranieri a me saran soggetti. |
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ; | 9 Chi mi condurrà nella città munita? Chi mi condurrà fino nell'Idumea? |
10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt. | 10 Chi, se non tu, o Dio, il quale ci rigettasti? e non verrai tu, o Dio, co' nostri eserciti? |
11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ? | 11 Aiutaci tu nella tribolazione; perocché in vano si aspetta salute dall'uomo. |
12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ? | 12 Con Dio farem cose grandi; ed egli annichilerà coloro, che ci affliggono. |
13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. | |
14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos. |