Psalmi 59

VULGATA	NOVA VULGATA
1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,	1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ". David. Miktam. Quando Saul viros misit, qui domum observarent et eum occiderent.
2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.	2 Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me protege me.
3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis.	3 Eripe me de operantibus iniquitatem et de viris sanguinum salva me.
4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est.	4 Quia ecce insidiati sunt animae meae, irruerunt in me fortes.
5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis.	5 Neque delictum neque peccatum in me est, Domine; sine iniquitate mea currunt et praeparantur. Exsurge in occursum meum et vide;
6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui.	6 et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, evigila ad visitandas omnes gentes; non miserearis omnibus, qui infideliteroperantur.
7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me.	7 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes et circuibunt civitatem.
8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor.	8 Ecce eructabunt ore suo, et gladius in labiis eorum: “ Quis enim audit? ”.
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;	9 Et tu, Domine, deridebis eos, subsannabis omnes gentes.
10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt.	10 Fortitudo mea, tibi attendam, quia, Deus, praesidium meum es.
11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?	11 Deus meus, misericordia eius praeveniet me. Deus faciet, ut despiciam inimicos meos.
12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?	12 Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; disperge illos in virtute tua et prosterne eos, protector meus, Domine.
13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.	13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, et comprehendantur in superbia sua. Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.	14 consume eos in furore, consume, et non erunt; et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
	15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes et circuibunt civitatem.
	16 Ipsi errabunt ad manducandum; si vero non fuerint saturati, murmurabunt.
	17 Ego autem cantabo fortitudinem tuam et exsultabo mane misericordiam tuam, quia factus es praesidium meum et refugium meum in die tribulationis meae.
	18 Fortitudo mea, tibi psallam, quia, Deus, praesidium meum es: Deus meus misericordia mea.