Psalmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. | 1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus. |
2 Ex Sion species decoris ejus : | 2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: |
3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida. | 3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! |
4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. | 4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. |
5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. | 5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. |
6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. | 6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? |
7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum. | 7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. |
8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. | 8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. |
9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos : | 9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, |
10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. | 10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. |
11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. | 11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. |
12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. | 12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. |
13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ? | 13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. |
14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. | 14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. |
15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me. | 15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. |
16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ? | 16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. |
17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. | 17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, |
18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas. | 18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. |
19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. | 19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, |
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. | 20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. |
21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam. | 21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. |
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat. | |
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei. |