Psalmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. | 1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. |
2 Ex Sion species decoris ejus : | 2 ¡Oídlo, pueblos todos, escuchad, habitantes todos de la tierra, |
3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida. | 3 hijos de Adán, así como hijos de hombre, ricos y pobres a la vez! |
4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. | 4 Mi boca va a decir sabiduría, y cordura el murmullo de mi corazón; |
5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. | 5 tiendo mi oído a un proverbio, al son de cítara descubriré mi enigma. |
6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. | 6 ¿Por qué temer en días de desgracia cuando me cerca la malicia de los que me hostigan, |
7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum. | 7 los que ponen su confianza en su fortuna, y se glorían de su gran riqueza? |
8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. | 8 ¡Si nadie puede redimirse ni pagar a Dios por su rescate!; |
9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos : | 9 es muy cara la redención de su alma, y siempre faltará, |
10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. | 10 para que viva aún y nunca vea la fosa. |
11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. | 11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios, perecer a la par necio y estúpido, y dejar para otros sus riquezas. |
12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. | 12 Sus tumbas son sus casas para siempre, sus moradas de edad en edad; ¡y a sus tierras habían puesto sus nombres! |
13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ? | 13 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |
14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. | 14 Así andan ellos, seguros de sí mismos, y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa. |
15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me. | 15 Como ovejas son llevados al seol, los pastorea la Muerte, y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se desgasta su imagen, ¡el seol será su residencia! |
16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ? | 16 Pero Dios rescatará mi alma, de las garras del seol me cobrará. |
17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. | 17 No temas cuando el hombre se enriquece, cuando crece el boato de su casa. |
18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas. | 18 Que a su muerte, nada ha de llevarse, su boato no bajará con él. |
19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. | 19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo - te alaban, porque te has tratado bien -, |
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. | 20 irá a unirse a la estirpe de sus padres, que nunca ya verán la luz. |
21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam. | 21 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat. | |
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei. |