Giobbe 39
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Sai forse tu il tempo in cui figliano le stambecche fra le rupi, ovvero hai tu osservato le cerve quando partoriscono? | 1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? |
2 Conti tu i mesi di loro gravidanza, e conosci tu il tempo del loro parto? | 2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? |
3 S'accosciano esse sul feto per partorire, ed emettono gemiti: | 3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. |
4 si separano da esse i loro nati e vanno alla pastura, s'allontanano nè ad esse ritornano. | 4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. |
5 Chi ha mandato libero l'onagro, e i suoi legami chi li ha sciolti? | 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? |
6 Ad esso io diedi il deserto quale casae qual sua dimora la terra di salsuggine. | 6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. |
7 Disprezza egli il tumulto della città, e urla di mandriano non ascolta; | 7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. |
8 visita torno torno i monti del suo pascolo, e ogni verde zolla egli ricerca. | 8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. |
9 Vorrà forse servirti il rinoceronte, ovvero starsene alla tua mangiatoia? | 9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? |
10 Legherai tu forse il rinoceronte col tuo giogo all'aratro, ovvero erpicherà esso le zolle delle valli dietro a te? | 10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? |
11 Faresti forse assegnamento sulla grande sua forza, e affideresti a lui i tuoi proventi [agricoli]? | 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? |
12 Spereresti forse ch'esso [trebbiando] ti renda la tua sementa, radunandola sulla tua aia? | 12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? |
13 La penna dello struzzo è forse simile alle penne della cicogna e dello sparviere? | 13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. |
14 Quando esso abbandona le sue uova in terra, le scaldi forse tu nella polvere? | 14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? |
15 Esso si scorda che un piede le può calpestare, e le fiere del campo le schiacciano. | 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. |
16 È crudele verso i suoi figli, come non fossero suoi, sperde le sue fatiche senza che vi sia alcuna minaccia. | 16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. |
17 Dio infatti l'ha privato di sapienza, nè gli ha impartito intelligenza; | 17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. |
18 tuttavia, quando è tempo, stende in alto le ali, si burla del cavallo e del suo cavaliere. | 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. |
19 Dai forse al cavallo vigoria, o nel suo collo immetti tu il nitrito? | 19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? |
20 Lo fai forse saltare come una cavalletta, nella magnificenza del suo sbuffare terribile? | 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. |
21 L'unghia sua scava la terra, ed esulta, con violenza scagliasi incontro agli armati; | 21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. |
22 disprezza esso il timore, non la cede di fronte alla spada. | 22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio. |
23 Addosso a lui tintinna la faretra, vibrano la lancia e lo scudo. | 23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : |
24 Spumante e fremente divora la terra, nè si tien fermo allo squillar di tromba. | 24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. |
25 Udendo la tromba esclama: - Ih! Ih! -fiuta da lungi la battagliale grida dei condottieri e il clamor dell'esercito. | 25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. |
26 Forse per tua bravura si veste di piume lo sparviere, ed espande l'ali sue verso il mezzogiorno? | 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? |
27 Forse per tuo comando si leva in alto l'aquila, e in luoghi eccelsi pone il suo nido? | 27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? |
28 Sulle rupi essa abita, e dimorasu scoscese rocce e inaccessibili gioghi: | 28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. |
29 di là essa scruta la preda, da lungi i suoi occhi esplorano. | 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. |
30 I suoi piccoli lambiscono sangue, e ovunque sia un cadavere, subito essa ritrovasi.» | 30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. |
31 E soggiungendo il Signore, disse a Giobbe: | 31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : |
32 «Chi vuol contendere con Dio, s'acquieta forse così facilmente? eppur chi fa riprensioni a Dio, gli deve rispondere.» | 32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. |
33 Rispose allora Giobbe al Signore e disse: | 33 Respondens autem Job Domino, dixit : |
34 «Ho parlato con leggerezza; che cosa potrei io rispondere? la mia mano sulla mia bocca io pongo. | 34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. |
35 Ho parlato una prima volta, e vorrei non aver parlato: e poi una seconda, ma non replicherò più.» | 35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam. |