Scrutatio

Sabato, 4 maggio 2024 - San Ciriaco ( Letture di oggi)

Giobbe 26


font
BIBBIA RICCIOTTINOVA VULGATA
1 - Ma Giobbe rispose e disse:1 Respondens autem Iob dixit:
2 «A chi hai tu dato aiuto? forse ad uno spossato? hai forse tu sostenuto il braccio di chi non ha vigoria?2 “ Quomodo adiuvisti imbecillem?
Et sustentas brachium eius, qui non est fortis?
3 A chi hai dato consiglio, forse a chi non ha sapienza? mettendo in mostra la tua grande accortezza?3 Quod dedisti illi consilium, qui non habet sapientiam?
Et prudentiam tuam ostendisti plurimam!
4 Chi mai hai tu voluto ammaestrare, se non colui da cui parte l'ispirazione?4 Quem docere voluisti?
Et cuius est spiritus, qui egreditur ex te?
5 Ecco, sotto le acque stanno gemendo i gigantie coloro che dimorano con essi;5 Ecce umbrae gemunt sub aquis,
et qui habitant cum eis.
6 nudi stanno gl'ìnferi dinanzi a Lui, nè [per Lui] l'abisso ha copertura alcuna:6 Nudus est infernus coram illo,
et nullum est operimentum Perditioni.
7 stendendo egli il settentrione sul vuoto, e sospendendo la terra sul nulla,7 Qui extendit aquilonem super vacuum
et appendit terram super nihilum.
8 accogliendo le acque nelle sue nubi, sì che insieme non precipitino al basso.8 Qui ligat aquas in nubibus suis,
ut non erumpant pariter deorsum.
9 Egli ricopre l'aspetto del suo soglio, spargendo sovr'esso la sua nuvolaglia;9 Qui operit faciem solii sui
expandens super illud nebulam suam.
10 cerchiò un limite attorno alle acque, fino al terminar della luce con la tenebra.10 Terminum circumdedit aquis,
usque dum finiantur lux et tenebrae.
11 Le colonne dei cieli traballano, restano attonite alla rampogna di Lui.11 Columnae caeli contremiscunt
et pavent ab increpatione eius.
12 Per la sua forza s'adunarono a un tratto i mari, con la sua intelligenza egli colpì il superbo.12 In fortitudine sua terruit mare
et prudentia sua percussit Rahab.
13 Il soffio di Lui rese belli i cieli, e per l'assistenza della sua mano fu estratto il serpente tortuoso.13 Spiritus eius serenavit caelos,
et manus eius confodit colubrum fugientem.
14 Ecco, questa non è che una parte delle sue gesta: e, ascoltando noi appena un debol sussurro del suo discorso, chi potrà reggere al tuono della sua grandezza?»14 Ecce haec sunt termini viarum eius;
et, cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus,
quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri? ”.