1 - Ma Giobbe rispose e disse: | 1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε? |
2 «A chi hai tu dato aiuto? forse ad uno spossato? hai forse tu sostenuto il braccio di chi non ha vigoria? | 2 Ποσον εβοηθησας τον αδυνατον? εσωσας βραχιονα ανισχυρον. |
3 A chi hai dato consiglio, forse a chi non ha sapienza? mettendo in mostra la tua grande accortezza? | 3 Ποσον συνεβουλευσας τον ασοφον και εντελη συνεσιν εδειξας |
4 Chi mai hai tu voluto ammaestrare, se non colui da cui parte l'ispirazione? | 4 Προς τινα απηγγειλας τους λογους; και τινος πνοη εξηλθεν απο σου; |
5 Ecco, sotto le acque stanno gemendo i gigantie coloro che dimorano con essi; | 5 Οι νεκροι τρεμουσιν αυτον υποκατωθεν των υδατων, και οι συγκατοικουντες μετ' αυτων. |
6 nudi stanno gl'ìnferi dinanzi a Lui, nè [per Lui] l'abisso ha copertura alcuna: | 6 Γυμνος ο αδης εμπροσθεν αυτου, και η απωλεια δεν εχει σκεπασμα. |
7 stendendo egli il settentrione sul vuoto, e sospendendo la terra sul nulla, | 7 Εκτεινει τον βορεαν επι το κενον? κρεμα την γην επι το μηδεν. |
8 accogliendo le acque nelle sue nubi, sì che insieme non precipitino al basso. | 8 Δεσμευει τα υδατα εις τας νεφελας αυτου? και η νεφελη δεν σχιζεται υποκατω αυτων. |
9 Egli ricopre l'aspetto del suo soglio, spargendo sovr'esso la sua nuvolaglia; | 9 Σκεπαζει το προσωπον του θρονου αυτου? εκτεινει το νεφος αυτου επ' αυτον. |
10 cerchiò un limite attorno alle acque, fino al terminar della luce con la tenebra. | 10 Περιεκυκλωσε τα υδατα με ορια, εως της συντελειας του φωτος και του σκοτους. |
11 Le colonne dei cieli traballano, restano attonite alla rampogna di Lui. | 11 Οι στυλοι του ουρανου τρεμουσι και εξιστανται απο της επιτιμησεως αυτου. |
12 Per la sua forza s'adunarono a un tratto i mari, con la sua intelligenza egli colpì il superbo. | 12 Ταραττει την θαλασσαν δια της δυναμεως αυτου, και δια της συνεσεως αυτου καταδαμαζει την υπερηφανιαν αυτης. |
13 Il soffio di Lui rese belli i cieli, e per l'assistenza della sua mano fu estratto il serpente tortuoso. | 13 Δια του πνευματος αυτου εκοσμησε τους ουρανους? η χειρ αυτου εσχηματισε τον συστρεφομενον οφιν. |
14 Ecco, questa non è che una parte delle sue gesta: e, ascoltando noi appena un debol sussurro del suo discorso, chi potrà reggere al tuono della sua grandezza?» | 14 Ιδου, ταυτα ειναι μερη των οδων αυτου? αλλα ποσον ελαχιστον πραγμα ακουομεν περι αυτου; την δε βροντην της δυναμεως αυτου τις δυναται να εννοηση; |