Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 15


font
NOVA VULGATADIODATI
1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit:
1 ED Elifaz Temanita rispose e disse:
2 “ Numquid sapiens respondebit sapientia ventosa
et implebit vento urente stomachum suum?
2 Deve un uomo savio pronunziare opinioni vane, Ed empiersi il ventre di vento orientale?
3 Arguens verbis, quae nihil prosunt,
et sententiis, quae nihil iuvant?
3 Ed argomentar con parole inutili, E con ragionamenti onde non può trarre alcun vantaggio?
4 Tu autem pietatem dissolvis
et detrahis meditationi coram Deo.
4 Sì certo, tu annulli il timor di Dio, Ed impedisci l’orazione che deve farsi davanti a lui.
5 Docet enim iniquitas tua os tuum,
et assumis linguam callidorum.
5 Perciocchè la tua bocca dimostra la tua iniquità, Poichè tu hai scelto il parlar de’ frodolenti.
6 Condemnabit te os tuum et non ego,
et labia tua respondebunt tibi.
6 La tua bocca ti condanna, e non io; E le tue labbra testificano contro a te.
7 Numquid primus homo tu natus es
et ante colles formatus?
7 Sei tu il primiero uomo che sia nato nel mondo? O sei tu stato formato avanti i colli?
8 Numquid consilium Dei audisti
et tibi attrahis sapientiam?
8 Hai tu udito il segreto di Dio, E ne hai tu sottratta a te la sapienza?
9 Quid nosti, quod nos ignoremus?
Quid intellegis, quod nos nesciamus?
9 Che sai tu, che noi non sappiamo? Che intendi tu, che non sia appo noi?
10 Et senes et antiqui sunt inter nos,
multo vetustiores quam pater tuus.
10 Fra noi vi è eziandio alcun canuto, alcun molto vecchio, Più attempato che tuo padre.
11 Numquid parum tibi sunt consolationes Dei?
Et verbum lene tecum factum?
11 Son le consolazioni di Dio troppo poca cosa per te? Hai tu alcuna cosa riposta appo te?
12 Quid te elevat cor tuum,
et cur attonitos habes oculos?
12 Perchè ti trasporta il cuor tuo? E perchè ammiccano gli occhi tuoi,
13 Quid vertis contra Deum spiritum tuum
et profers de ore tuo huiuscemodi sermones?
13 Che tu rivolga il tuo soffio, E proferisca della tua bocca parole contro a Dio?
14 Quid est homo, ut immaculatus sit,
et ut iustus appareat natus de muliere?
14 Che cosa è l’uomo, ch’egli sia puro? E che cosa è chi è nato di donna, ch’egli sia giusto?
15 Ecce, sanctis suis non fidit,
et caeli non sunt mundi in conspectu eius;
15 Ecco, egli non si fida ne’ suoi santi, Ed i cieli non son puri nel suo cospetto;
16 quanto magis abominabilis et corruptus homo,
qui bibit quasi aquam iniquitatem.
16 Quanto più abbominevole e puzzolente È l’uomo, che beve l’iniquità come acqua?
17 Ostendam tibi, audi me;
quod vidi, narrabo tibi,
17 Io ti dichiarerò, ascoltami pure, E ti racconterò ciò che io ho veduto;
18 quod sapientes confitentur,
et non celaverunt eos patres eorum:
18 Il che i savi hanno narrato, E non l’hanno celato, avendolo ricevuto da’ padri loro;
19 quibus solis data est terra,
et non transivit alienus per eos.
19 A’ quali soli la terra fu data, E per mezzo i cui paesi non passò mai straniero.
20 Cunctis diebus suis impius cruciatur,
et numerus annorum incertus est tyranno.
20 L’empio è tormentato tutti i giorni della sua vita; Ed al violento è riposto un piccol numero d’anni.
21 Sonitus terroris semper in auribus illius,
quasi, cum pax sit, vastator irruat in eum.
21 Egli ha negli orecchi un romor di spaventi; In tempo di pace il guastatore gli sopraggiunge.
22 Non credit quod reverti possit de tenebris,
cum sit destinatus gladio.
22 Egli non si fida punto di potere uscir delle tenebre; Egli sta sempre in guato, aspettando la spada.
23 Cum se moverit ad quaerendum panem: “Ubinam?”,
novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.
23 Egli va tapinando per cercar dove sia del pane; Egli sa che ha in mano tutto presto il giorno delle tenebre.
24 Terrebit eum tribulatio et angustia,
vallabit eum sicut regem, qui praeparatur ad proelium.
24 Angoscia e tribolazione lo spaventano; Lo sopraffanno come un re apparecchiato alla battaglia.
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam,
et contra Omnipotentem roboratus est.
25 Perciocchè egli ha distesa la sua mano contro a Dio, E si è rinforzato contro all’Onnipotente;
26 Cucurrit adversus eum erecto collo,
spisso scuto armatus.
26 E gli è corso col collo fermo, Co’ suoi spessi e rilevati scudi;
27 Operuit faciem eius crassitudo,
et de lateribus eius arvina dependet.
27 Perciocchè egli ha coperto il suo viso di grasso, Ed ha fatte delle pieghe sopra i suoi fianchi;
28 Habitavit in civitatibus desolatis
et in domibus desertis, quae in tumulos sunt redactae.
28 Ed è abitato in città desolate, in case disabitate, Ch’erano preste ad esser ridotte in monti di ruine.
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius;
nec mittet in terra radicem suam.
29 Egli non arricchirà, e le sue facoltà non saranno stabili, E il suo colmo non si spanderà nella terra.
30 Non recedet de tenebris;
ramos eius arefaciet flamma,
et auferet ventus florem eius.
30 Egli non si dipartirà giammai dalle tenebre, La fiamma seccherà i suoi rampolli, Ed egli sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.
31 Ne credat vanitati errore deceptus,
quia vanitas erit remuneratio eius.
31 Non confidisi già nella vanità, dalla quale è sedotto; Perciocchè egli muterà stato, e sarà ridotto al niente.
32 Antequam dies eius impleantur, abscindentur,
et ramus eius non virescet.
32 Questo mutamento si compierà fuor del suo tempo, E i suoi rami non verdeggeranno.
33 Laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius,
et quasi oliva proiciens florem suum.
33 Il suo agresto sarà rapito come quel d’una vigna, E le sue gemme saranno sbattute come quelle di un ulivo.
34 Cangregatio enim impii sterilis,
et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.
34 Perciocchè la raunanza de’ profani sarà deserta, E il fuoco divorerà i tabernacoli di quelli che prendon presenti;
35 Concepit dolorem et peperit iniquitatem,
et venter eius praeparat dolos.
35 I quali concepiscono perversità, e partoriscono iniquità, E il cui ventre macchina fraude