Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 59


font
VULGATABIBLIA
1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,1 Del maestro de coro. «No destruyas». De David. A media
voz. Cuando Saúl mandó a vigilar su casa con el fin de
matarle.
2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.2 ¡Líbrame de mis enemigos, oh Dios mío,
de mis agresores protégeme,
3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ;
iratus es, et misertus es nobis.
3 líbrame de los agentes de mal,
de los hombres sanguinarios sálvame!
4 Commovisti terram, et conturbasti eam ;
sana contritiones ejus, quia commota est.
4 Mira que acechan a mi alma,
poderosos se conjuran contra mí;
sin rebeldía ni pecado en mí, Yahveh,
5 Ostendisti populo tuo dura ;
potasti nos vino compunctionis.
5 sin culpa alguna, corren y se aprestan.
Despiértate, ven a mi encuentro y mira,
6 Dedisti metuentibus te significationem,
ut fugiant a facie arcus ;
ut liberentur dilecti tui.
6 tú, Yahveh, Dios Sebaot, Dios de Israel,
álzate a visitar a todos los gentiles,
no te apiades de ninguno de esos traidores pérfidos.
Pausa.
7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
7 Regresan a la tarde,
aúllan como perros,
rondan por la ciudad.
8 Deus locutus est in sancto suo :
lætabor, et partibor Sichimam ;
et convallem tabernaculorum metibor.
8 Míralos desbarrar a boca llena,
espadas en sus labios:
«¿Hay alguno que oiga?»
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ;
et Ephraim fortitudo capitis mei.
Juda rex meus ;
9 Mas tú, Yahveh, te ríes de ellos,
tú te mofas de todos los gentiles.
10 Moab olla spei meæ.
In Idumæam extendam calceamentum meum :
mihi alienigenæ subditi sunt.
10 Oh fuerza mía, hacia ti miro.
Pues es Dios mi ciudadela,
11 Quis deducet me in civitatem munitam ?
quis deducet me usque in Idumæam ?
11 el Dios de mi amor viene a mi encuentro.
Dios me hará desafiar a los que me asechan.
12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ?
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?
12 ¡Oh, no los mates, no se olvide mi pueblo,
dispérsalos con tu poder, humíllalos,
oh Señor, nuestro escudo!
13 Da nobis auxilium de tribulatione,
quia vana salus hominis.
13 Pecado es en su boca la palabra de sus labios;
¡queden, pues, presos en su orgullo,
por la blasfemia, por la mentira que vocean!
14 In Deo faciemus virtutem ;
et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.
14 ¡Suprime con furor, suprímelos, no existan más!
Y se sepa que Dios domina en Jacob,
hasta los confines de la tierra. Pausa.
15 Regresan a la tarde,
aúllan como perros,
rondan por la ciudad;
16 vedlos buscando qué comer,
hasta que no están hartos van gruñendo.
17 Yo, en cambio, cantaré tu fuerza,
aclamaré tu amor a la mañana;
pues tú has sido para mí una ciudadela,
un refugio en el día de mi angustia.
18 Oh fuerza mía, para ti salmodiaré,
pues es Dios mi ciudadela,
el Dios de mi amor.